Kunnen wij de vaccins krijgen die de anderen niet willen?
‘Geloofwaardigheid’, daar draait het om. Vanuit hun ivoren toren vragen wetenschappers en bevriende politici zich af waarom mensen twijfelen. Laten we één voorbeeld nemen: de scholen. Is er nog iemand die weet hoe het nu zit met dat virus en kinderen? Zijn ze nu wel of niet vatbaar/besmettelijk voor/door het virus? We zijn van ‘absoluut niet’, over ‘misschien’ naar “we hadden corona zo goed onder controle en dan in één keer... een explosie", gegaan. Een basisschool in Lede gaat dicht nadat in het derde leerjaar negentien van de 26 leerlingen besmet zijn geraakt.
Wat moeten we begrijpen uit het feit dat alle cijfers stijgen, behalve het aantal overlijdens? Wie luistert er na een jaar nog naar de dagelijkse cijfers? Wie wil er nog eens de zoveelste aanpassing horen van conclusies die wetenschappers met een even grote zekerheid weerleggen als dat ze die daarvoor poneerden?
Hier gaan we weer, de alarmklok luidt, de wetenschappelijke belleman loopt door de verlaten straten en roept luidkeels dat de derde golf is begonnen.
Donderdag krijgt het Brits-Zweedse farmabedrijf, AstraZeneca antwoord van het Europese Geneesmiddelenagentschap (EMA) of ze mogen blijven leveren of niet. Het EMA onderzoekt zeldzame bloedstollingsstoornissen bij mensen die werden ingeënt. Ons land blijft het vaccin van AstraZeneca toedienen en verwelkomt iedere extra dosis. Vlaams minister van Welzijn Wouter Beke (CD&V) heeft geneesmiddelenproducent AstraZeneca gevraagd of het de dosissen kan krijgen die op dit moment in andere landen niet kunnen worden gebruikt. Wouter wil zo graag de 11de juli halen om de zijn volk de sleutel van de poort van het rijk van de vrijheid te overhandigen.
Een moedige daad van Beke om te bellen. Of is het wanhoop? Velen twijfelen of het hem zal lukken. Maar stel dat AstraZeneca de overschotten levert aan ons land? Dan komen uit op het punt waarmee we dit artikel begonnen: geloofwaardigheid. Wie wil er dan straks dat spul nog in de aderen?
