“Van den hond.”
“Napels zien, en dan sterven”, zo klinkt een oud spreekwoord. Laten we hopen dat het voor Evenepoel “Napels zien, en er dan weer tegenaan gaan” wordt. Remco kwam tweemaal ten val in de vijfde etappe van de Giro en kwam daar niet ongeschonden uit. Geen breuken, wél veel pijn en schaafwonden.
Zijn eerste valpartij werd veroorzaakt door een zwerfhond. Bij die val kwam de wereldkampioen nog met de schrik vrij. Maar zijn tweede crash - toen hij zich net wou laten uitzakken uit het gedrum voor de sprint - werd wel een aanslag op zijn lichaam. Het verdict: een kneuzing aan de rechterzij met een contractuur in de spieren, blauwe plekken, een geblokkeerd bekken en pijn aan het heiligbeen.
Bondsdokter Kris Van der Mieren zegt in ‘Het Laatste Nieuws’ dat je de impact van schaafwonden niet moet onderschatten. Want niet alleen de huid is beschadigd, ook de spieren daaronder. “Schuivers als die van Remco op een nat wegdek zijn nefast voor de bilspieren. En die zijn net heel belangrijk in de krachtoverbrenging tussen rug en benen. Zeker in de bergritten. De vezels die kapot zijn, moeten hersteld worden. En dat gaat gepaard met een opruimings- of ontstekingsreactie.” Volgens de dokter ben je daar op twee dagen niet vanaf. Hij wijst er ook op dat zo’n val de slaap verstoort omdat er stresshormonen – of cortisol – vrijkomen. Een en ander zorgt voor een mentale knik.
Vandaag moet het peloton opnieuw aan de bak met een lastige rit in en rond Napols, al krijgen we in principe wel een sprint om de zege. Het is afwachten hoe Evenepoel die rit gaat overleven. Belangrijker echter is de rit van vrijdag, de eerste echte bergrit van deze Giro. De aankomst ligt dan op het bergmassief Gran Sasso d’Italia (Campo Imperatore). Dat betekent 26 kilometer aan een stuk bergop, waarvan het laatste stukje tussen muren van sneeuw, naar een hoogte van 2.130 meter.
Foto: screenshot Eurosport
