Vandaag zijn de werken gestart om een van de voormalige huizen van Marc Dutroux (Avenue de Philippeville 128 in Marcinelle) te slopen. Op de plek waar het horrorhuis stond, komt een parkje. Het is trouwens nog steeds een vraag hoe een nietsnut zoals Dutroux meerdere woningen kon kopen.
De kelder van het huis – waar Julie, Melissa, Ann, Eefje, Sabine en Laetitia werden opgesloten – verdwijnt echter niet. “Bij de verbouwingsplannen is rekening gehouden met de uitdrukkelijke wens van de ouders om de kelder waarin hun kinderen gevangen hebben gezeten, te behouden”, verklaart zegt burgemeester Paul Magnette (PS) in Het Nieuwsblad.
Die kelder speelt een belangrijke rol in het zogeheten dossier-Dutroux-bis. Eind 2004 sluit het Luiks hof dat dossier verrassend af.
Het dossier werd op 22 oktober 2001 opgestart om verder te zoeken naar vermeende netwerken rond Marc Dutroux. Die werd eerder dat jaar 2004 tot levenslange opsluiting veroordeeld voor de ontvoeringen en moorden op Ann Marchal, Eefje Lambrecks, Julie Lejeune en Melissa Russo en de ontvoeringen van Laetitia Delhez en Sabine Dardenne.
In het dossier-Dutroux-bis werd onderzocht of Marc Dutroux ook deel uitmaakte van een groter netwerk dat kinderen ontvoerde en misbruikte. Om die hypothese na te gaan moest onderzoeksrechter Jacques Langlois zo'n 4.000 haartjes analyseren die in de voertuigen, de woningen en kelder van Dutroux werden gevonden. Een deel van die analyse werd dan voltooid.
Op 6 september 2004 besliste de kamer van inbeschuldigingstelling (KI) van Luik om de leiding van het onderzoek over te nemen. De KI heeft de inhoud van het dossier bestudeerd en ook geluisterd naar advocaat-generaal Jean-Baptiste Andries en onderzoeksrechter Langlois.
Eind 2004 stelde de KI dat 'zelfs indien de analyse van de haartjes voltooid zou worden, ze nooit een nuttig element zou opleveren om de waarheid aan het licht te brengen'. De KI motiveerde haar beslissing door erop te wijzen dat ze nu over elementen beschikt die er in 2001 niet waren, toen ze de analyse van de haartjes beval. Ze heeft daarom besloten dat het onderzoek in het dossier-bis afgesloten was en heeft onderzoeksrechter Langlois gevraagd het naar het parket te sturen. De media: “Wanneer hij het dossier zal hebben, zal procureur Michel Bourlet zijn eindvordering opstellen. Hij kan daarin de buitenvervolgingstelling of nieuwe onderzoeksdaden voorstellen. Bourlet heeft daarover nog geen beslissing getroffen.”
Jaren later stelt Bourlet hierover dat in het dossier Dutroux-bis, waarin werd gezocht naar die vermeende netwerken rond Marc Dutroux, veel pistes niét werden uitgespit. Volgens hem had er 'meer in gezeten', vooral wat betreft de piste rond de uitbater van het vroegere Blankenbergse Hotel Brazil en niet-geïdentificeerde DNA-sporen. "In 2000 vertelt onderzoeksrechter (Jacques, red.) Langlois mij over microsporen en duizenden haren gevonden in de geheime kelder (in het huis van Dutroux, red.) in Marcinelle en in de witte Renault Trafic van Dutroux", zegt Bourlet dan.
"Hij weigerde ze te analyseren. Er waren nog 28 onbekende DNA-sporen, waarvan twee van vrouwelijke genetische profielen. Ze hadden vergeleken moeten worden met het DNA van de verdachten."
Er werd ook een niet-geïdentificeerd mannelijk DNA-spoor aangetroffen in de geheime kelder, herinnert de ex-magistraat zich. "In microsporen op de binnenmuur van de kelder en gemengd met het DNA van Julie Lejeune." Een hele hoop verdenkingen wezen naar Niccolo Mazzara, Marcel Marchal en Michel Piro, aldus Bourlet. Michel Piro wordt ook genoemd in het dossier van de Bende van Nijvel.
Een ex-gangster uit de entourage van Patrick Haemers stelt dat er een mogelijke link is tussen Dutroux en een aantal kindermoorden en -ontvoeringen met een zwarte BMW in het noorden van Frankrijk. De ex-gangster in de media: “Ik heb het parket van het Franse Charleville-Mézières hierop gewezen.”
De ex-gangster in de media enkele jaren geleden:“Ook in de autopsieverslagen van de meisjes heb ik vreemde zaken vastgesteld. De benen van Eefje waren bijvoorbeeld gebroken. Waarom was dat? Ik weet het niet. Wat ik wel zeker weet, is dat bepaalde elementen niet genoeg zijn onderzocht, terwijl die volgens mij heel verrassende antwoorden kunnen opleveren. Maar om echt door te stoten tot de kern, moeten we toegang krijgen tot het zogenaamde 'dossier bis', over de zogenaamde netwerken rond Dutroux. Commissievoorzitter Marc Verwilghen verdiepte zich daar destijds in, maar hij raakte niet verder.”
