En hoe zit het nu met die Playboy-shoot van haar?
2017. Playboy-legende Hugh Hefner blies zijn allerlaatste adem uit, en dat maakte heel wat los bij de mensheid. En Tanja Dexters, die verklapte in ‘Gert Late Night’ hoeveel ze kreeg voor haar Playboy-shoot die – op dat moment zeventien jaar geleden – gepubliceerd werd.
Dertigduizend patatjes. Zoveel had ze gekregen, verklapte ze aan Gert. “Voor een tweede shoot boden ze me zelfs 60.000 euro aan, maar die heb ik afgewezen.”
Nadien volgde een heuse mediarel. Dennis Burkas riep namelijk uit, dat ze voor die shoot helemaal geen 30.000 euro had gekregen, maar amper 250 euro. Dat zit zo: de zelfverklaarde pornokoning had met Tanja een naaktkalender gemaakt toen ze Miss België was. Maar Tanja Dexters wilde ook graag in de Playboy staan blinken, en dus verkocht Burkas de outtakes van die kalender aan Playboy voor een flutbedragje, waarvan La Dexters 10.000 frank – omgerekend afgerond 250 euro – mocht ontvangen.
Dat zou weleens kunnen kloppen: wie goed kijkt, die ziet dat de locatie van de kalender en de Playboy-shoot dezelfde is. In het maandblad met het konijn-logo staat ook 'Dennis Black Magic' vermeld als de producent van de shoot. Het hoe en waarom staat heel erg uitgebreid in Dennis’ biografie. De rit naar die locatie – Locarno, in Zwitserland – zou overigens ook niet van een leien dakje gelopen hebben: omdat Tanja Dexters haar goesting niet kreeg, stapte ze onderweg uit en ging ze als een zeester op de weg liggen, bijvoorbeeld. We komen in het boek trouwens ook te weten dat Tanja Dexters zo’n twintig jaar geleden met de beentjes wijd ging voor Luk Alloo, en dat die in ruil daarvoor een bijzonder leuke reportage over haar maakte.
Wij vroegen ons af: 30.000 euro voor de cover van Playboy: is dat realistisch? We vroegen aan Joyce De Troch, die maar liefst twee keer op die cover stond te pronken, hoeveel zij kreeg voor haar shoot.
“Dat weten enkel mijn boekhouder en ik”, klinkt het antwoord. “Ik had destijds de keuze tussen twee mogelijkheden. Eén keer een groot bedrag, of een klein bedrag plus nadien een commissie in functie van het aantal verkochte exemplaren. Ik heb twee keer voor het tweede gekozen, en ik heb daar geen spijt van gehad.”
“Ik heb ooit weleens gezegd voor de grap: met de som die ik ervoor kreeg, kon ik een auto kopen. Maar ik heb nooit gezegd of dat een tweedehands Lada was, of een gloednieuwe Porsche. Trouwens: het is contractueel vastgesteld dat je dat bedrag nooit ofte nimmer mag vernoemen.”
