Een carrière als stuntman beamen, is er eentje van vallen en opstaan.
Als je dacht dat epische cinematografie alleen was weggelegd voor Hollywood, dan heb je deze man nog niet gezien. In een meesterlijk staaltje zelfdestructieve kunst slaagde hij erin zijn mislukte parkourstunt vast te leggen vanuit meerdere pijnlijke hoeken, alsof hij zijn eigen blooper reel in 4K produceerde.
Terwijl hij ongenadig tegen het beton klapt, wordt elke grimas, elke misstap en elke verkeerde inschatting vastgelegd met meer dramatiek dan de gemiddelde Marvel-film.
Wie heeft CGI nodig als de rauwe realiteit van falend menselijk vlees al een spektakel op zich is?