Ah, Marc Van Ranst heeft weer gesproken – en dit keer moet Robert F. Kennedy Jr., die volgens Van Ranst de ‘slechtste keuze ooit’ zou zijn voor de Amerikaanse gezondheidszorg, het ontgelden. Want: wie kan er nu beter de wetenschap vertegenwoordigen dan Marc zelf, volgens Marc? Deze man ziet zichzelf als de belichaming van de waarheid. Het soort waarheid waar discussie verboden terrein is, waar twijfel ‘antivax’ is, en waar wetenschap synoniem is aan ‘wat Marc zegt’.
We weten inmiddels dat de vaccins heel wat levens gered hebben. Maar dat het verhaal nog iets ingewikkelder ligt? Dat vaccinaties wereldwijd ook bijwerkingen hebben veroorzaakt, en dat sommige landen zelfs compensaties uitkeren aan mensen die door vaccinaties gezondheidsklachten hebben opgelopen? Ach, dat is bijzaak, toch? Van Ranst beweert immers hardnekkig dat vaccinschade een fabeltje is. En wie dat tegenspreekt, is een wappie en een leugenaar!
Vaccins: beschermers én bad guys
Laten we even een poes een poes noemen: die coronavaccins waren voor velen een redder in nood. Ze maakten de weg vrij naar het nieuwe normaal. Maar ondertussen komen steeds meer rapporten en studies tevoorschijn die bevestigen wat destijds vooral door ‘onverantwoordelijke complotdenkers’ geroepen werd: ja, er ís vaccinschade. Maar als je Marc mag geloven, bestaat die niet. Gewoon een beetje hoofdschudden en snel weer verder.
Terwijl overheden wereldwijd inmiddels hun portemonnee openen voor slachtoffers van vaccinbijwerkingen, is het in ons land oorverdovend stil. Waarom? Omdat het makkelijker is om te roepen dat vaccins veilig zijn dan toe te geven dat sommige mensen er serieus last van hebben gekregen.
Coronamaatregelen: succesverhaal of grote fabel?
En dan die beruchte coronamaatregelen. Lockdowns, schoolsluitingen, reisverboden, verbod op handenschudden en lucht happen in openluchtparken – het was allemaal noodzakelijk, als we Marc mogen geloven. Nu, jaren later, hebben we statistieken en studies die voorzichtig aangeven dat sommige van die maatregelen een tikkeltje... hoe zeggen we dat vriendelijk... overdreven waren. Maar volgens Marc werkten ze perfect! Allemaal! Niet mee eens? Domme wappie!
Je zou bijna vergeten dat de maatregelen meer schade hebben berokkend dan we in eerste instantie wilden zien. Ondernemers zijn failliet, de jeugd worstelt met de naweeën van sociale isolatie, en veel mensen kampen nog steeds met psychische klachten. En al die tijd mochten degenen die vragen stelden over proportionaliteit of effectiviteit van deze maatregelen een mooi etiket opgeplakt krijgen: ‘anti-wetenschap’.
Kennedy vs. Van Ranst: een clash van visies
Daar komt Robert F. Kennedy Jr., door Marc stelselmatig weggezet als ‘anti-wetenschap’. Maar RFK is niet tegen de wetenschap – hij is tegen de wetenschap volgens Marc. En geef hem eens ongelijk. Kennedy vraagt simpelweg om iets wat we vroeger normaal vonden: de vrijheid om kritisch na te denken over wat er met ons lichaam en onze gezondheid gebeurt. En dat past natuurlijk niet in Marcs visie.
De conclusie?
Wat is hier nog echt wetenschap en wat is gewoon dogma? Het lijkt erop dat de wetenschap, als het aan Marc en co. ligt, tegenwoordig vaststaat als een huis. Maar wetenschap moet kunnen kritisch zijn, onderzoeken en zichzelf in twijfel trekken. Niet vastroesten in “Marcs waarheden.”
RFK Jr. en anderen zoals hij herinneren ons eraan dat wetenschap draait om open discussie en kritisch denken. Niet om het hebben van de grootste megafoon of het trekken van strakke lijnen om een ‘waarheid’ die niet bekritiseerd mag worden. Dus als Kennedy dan toch opkomt voor die vrijheid en kritisch denken, wie is hier dan de ware wetenschapper?
