De jammerlijke dood van George Floyd heeft een wereldstorm veroorzaakt. Overal wordt er geprotesteerd tegen racisme. Maar sommige niet-blanke mensen vinden dat het allemaal een beetje te ver gaat.
We kennen inmiddels het verhaal al wel. Agent Derek Chauvin zette zijn knie in arrestant George Floyds nek, tot die laatste zijn allerlaatste adem uitblies. Voor de familie van Floyd was het overduidelijk: George werd opzettelijk vermoord, alleen maar omdat hij een Afro-Amerikaan was. Overal ter wereld werd – en wordt nog steeds – geprotesteerd tegen racisme. En in Nederland ook wel tegen Zwarte Piet.
Als agent Chauvin Floyd daadwerkelijk opzettelijk heeft vermoord alleen maar omdat hij zwart was, dan mogen ze Chauvin voor ons part aan zijn okkernoten ophangen aan de allerhoogste boom. Maar evengoed zit de vork anders aan de steel.
Ondergetekende had het er afgelopen woensdag over met Anthony. Anthony is een kameraad. Hij heeft een Belgische vader en een Congolese moeder. “Racisme is verwerpelijk”, zo zegt hij. “En racisten verdienen het vervolgd en gestraft te worden. Maar wat is racisme? Vroeger, in de middelbare school, noemden ze mij Blacky. Omdat ik zwart ben natuurlijk. En je zou dat racisme kunnen noemen, maar je zou het ook anders kunnen bekijken. Je had bij ons op school ook de Pompbaksmoel, de Stekkebeen, den Bolle, de Vuurtoren en de Rat. Zelfs leerkrachten hadden een bijnaam: de Curryworst, de Pollepel, den Droopy,...”
“En ik was dus den Blacky. Omdat ik zwart was. Maar ik denk niet dat dit racisme is. Ik heb dat toch nooit zo bekeken. De Vuurtoren was een rossekop. Moeten alle rosse mensen nu gaan betogen, omdat ze ooit uitgelachen werden met hun haar? In kranten doen nu slachtoffers van racisme hun verhaal. Dat Mohammed geen huurhuis krijgt omdat hij Mohammed heet, dat vind ik erg. Zoiets zou niet mogen. Maar dat een Ketnet-ster van zijn oren maakt omdat hij Filipijnse roots heeft en ze verwarren hem weleens met een Japanner? Is dat racisme?”
“Misschien moeten zogenaamde slachtoffers van racisme eens stoppen met janken. Als je voortdurend in de slachtofferrol kruipt, dan wòrd je op den duur een slachtoffer. Dan zadel je jezelf op met een minderwaardigheidscomplex, omdat je niet blank bent, en zie je automatisch overal racisme in.”
“Racisme is volgens mij: gediscrimineerd worden omwille van je huidskleur of afkomst. Ik kan niet zeggen dat ik mezelf ooit gediscrimineerd heb gevoeld omdat ik zwart ben. Ik heb wél moeten knokken om te staan waar ik nu sta, maar dat moet uiteindelijk iedereen, niemand krijgt het leven zomaar in zijn schoot geworpen. Ik wil zeker niet zeggen dat racisme niet bestaat omdat ik het niet heb ervaren, maar ik wil alleen maar bedoelen: volgens mij wordt de racisme-kaart veel te vaak getrokken."
“Wat ik daarmee bedoel? Ik ga je een voorbeeld geven. Onlangs, net voor de corona-crisis, kwam een hogere functie vrij bij de firma waar ik werk. Ik heb me daarvoor kandidaat gesteld, maar ik heb die functie uiteindelijk niet gekregen. Ik zou nu kunnen toeteren: ‘Ik kreeg de kans niet omdat ik zwart ben’, en dan staat dat morgen in de krant. Maar de waarheid is: iemand anders was daar beter geschikt voor dan ik. Zie je wat ik bedoel? Je kunt overal racisme in zien, maar je kunt ook positief in het leven staan.”
De eega van ondergetekende d’r roots liggen in zuidoost-Azië. Ook zij kan zich niet direct iets voor de geest halen, waarin ze slachtoffer was van racisme. “Misschien die ene keer, dat ik in een verhitte discussie was verwikkeld met een collega, en ze mij plots ‘rijstkakker’ noemde. Ik heb haar op mijn beurt ‘patattenkakker’ genoemd, en tien minuten later waren we alweer vriendjes.”
Ook Sam Van Rooy (Vlaams Belang) heeft blijkbaar een gekleurde vriendin. Al verwoordt hij het wel nogal knullig: “Nooit brengen die kranten eens een evenwichtig verhaal. Mijn Perzisch-bruine vriendin kreeg hier nog nooit, ik herhaal: nog nooit te maken met racisme. Integendeel zelfs. En zo kennen wij er velen, die slechts de wenkbrauwen fronsen als ze dit soort tendentieuze artikels zien”, zo Twitterde hij.
Vooral dat 'Perzisch-bruine' schiet in menig verkeerd keelgat. En dan wordt er natuurlijk ook gelachen met het feit dat volgens sommigen Sam Van Rooy het probleem compleet ontkent. De lolligste reacties:
“Perzisch bruine? Ik dacht even dat het om een kat ging.”
“Moord bestaat niet. Mijn vriendin is nog nooit vermoord.”
“Honger in de wereld bestaat niet. Ik heb vanochtend nog ontbeten.”
“Ik heb zijn vriendin nog nooit gezien. Zijn vriendin bestaat niet.”
