Gisteren was een merkwaardige dag. Er zijn zo van die dagen.
Eerst het arrest inzake het tragische overlijden van student Sanda Dia en later die dag het nieuws dat Vlaming Olivier Vandecasteele vrijgelaten was.
Twee onderwerpen voor de sociale media met een gemeenschappelijke noemer: de burger weet het wel beter. De Reuzegommers kregen een te lichte straf en het is een schande dat we een Iraanse terrorist geruild hebben voor de onschuldige landgenoot Olivier.
Wat dat laatste betreft: uiteraard is het een schande, maar het was effectief de enige mogelijke piste. De vrijlating van onze landgenoot is wel degelijk een succes voor alle mensen die - voor en vooral achter de schermen - aan operatie-Blackstone hebben gewerkt.
We kunnen nu enkel hopen dat Iran de veroordeelde Asadollah Asadi (°1972), derde diplomaat van de Iraanse ambassade in Oostenrijk, permanent op non-actief zet en hem niet opnieuw inzet in Europa.
De deal is wel degelijk perfect verdedigbaar vanuit de benadering van de realpolitik, een wijze van politiek bedrijven waarbij op een nuchtere, pragmatische manier de kosten en de baten van een bepaald beleid worden bekeken. Ideologie, politiek-filosofische overwegingen of ethiek worden bij die afweging achterwege gelaten.
En we zullen ooit wel weten hoe operatie-Blackstone precies uitgevoerd werd. Dat er beroep gedaan werd op buitenlandse inlichtingendiensten is een quasi-zekerheid aangezien onze VSSE daar onvoldoende onderlegd in is.
Ook inzake het arrest van het hof van beroep weet de boze burger het wel beter. De Reuzegommers kregen een te lichte straf. Misschien wel, maar dat is nu eenmaal het arrest. Een zekerheid: de burger weet het altijd beter.
foto: wikipedia
