De ritten van donderdag en zaterdag vormen het grootste gevaar.
Is na de koninginnenrit van zondag het ergste voorbij voor Remco Evenepoel, of moet de miserie nog komen? “Aan degenen die denken dat het al gebeurd is: ik kan ze geruststellen, het is ver van gebeurd”, zegt Patrick Lefevere in ‘Het Laatste Nieuws’. Anderhalve minuut voorsprong in het klassement is een mooie kloof. Maar de Vuelta is nog lang niet gedaan. Nog één week te gaan.
De dinsdagetappe wordt omschreven als vlak en is bijgevolg voor Evenepoel een halve rustdag. Woensdag mag ook geen probleem opleveren, ook al is er geen meter vlak en eindigt de rit met een col naar de aankomstplaats Monasterio de Tentudia: 10,3 km klimmen aan een gemiddeld stijgingspercentage van 5 procent tot een hoogte van 1.100 meter. Doenbaar.
Maar donderdag is een ander paar mouwen. Vier beklimmingen. De eerste is pittig maar kort: 3,7 km aan 9,4%. De tweede: 4,8 km aan 4,3%. De twee laatste beklimmingen gelden wel als cols van eerste categorie en zijn telkens 13,5 km lang en hebben een gemiddeld stijgingspercentage van 5% en 5,6%.. Dat klinkt als een scenario van man tegen man.
Vrijdag is het geen aankomst bergop, maar zaterdag serveren ze alweer drie cols van 1ste en twee van 2de categorie. Gevreesd wordt dat in de voorlaatste rit van deze Vuelta het doek pas definitief valt over het gevecht om de rode trui. Het menu van zaterdag:de Puerto de Navacerrada (10,3 km aan 6,8%), de Puerto de Navafria (9,8 km aan 5,5%), de Puerto de Canencia (7,5 km aan 4,9%), de Puerto de la Morcuera (9,4 km aan 6,9%) en de Puerto de Cotos (10,3 km aan 6,9%).
Duimen.
