Politiezone Waver in de knoei.
Meer blauw op straat? In Waver zal dat dan sowieso te voet zijn want de politiezone beschikt nog maar over één combi. Na een reeks ongevallen die hun voertuigenpark drastisch decimeerden, wordt er nu noodgedwongen een voertuig gehuurd van de federale politie. Ronduit gênant, maar helaas ook uiterst zorgwekkend.
Peperdure crashes en een schrijnend tekort
Bij de politie van Waveris -naar eigen zeggen - het spreekwoord “ongeluk komt nooit alleen” meer dan ooit van toepassing. Het begon in augustus, toen een VW Tiguan total loss werd verklaard na een ongeval. Niet veel later werd een tweede combi uit roulatie gehaald om exact dezelfde reden. De druppel die de emmer deed overlopen, kwam vorige week: een derde interventievoertuig crashte en ligt sindsdien onherstelbaar uit de running.
En dus heeft de hele politiezone nog maar één combi over voor het vervoeren van gearresteerden of voor interventies waar een busje absoluut noodzakelijk is. Met een bevolking van meer dan 35.000 inwoners is dat natuurlijk compleet onhoudbaar.
Een lappendeken van oplossingen.
Omdat een volledig nieuw voertuig niet zomaar van de ene dag op de andere besteld kan worden – hallo, bureaucratie – moet Waver creatief zijn. De federale politie bood een tijdelijke reddingsboei aan in de vorm van een huurvoertuig. Maar die oplossing heeft een prijskaartje: 41,15 euro per dag, plus 0,27 euro per gereden kilometer. Van je vrienden moet je het hebben. Voor een politiezone die al kampt met budgettaire krapte, is dit geen cadeautje.
Intussen moet de gemeenteraad zich buigen over de goedkeuring van zowel de aankoop van een nieuwe combi als de verkoop van het wrak van de Tiguan. Maar zelfs als daar snel groen licht voor komt, zullen de aanbestedingsprocedures en levertijden voor nieuwe voertuigen minstens enkele maanden in beslag nemen. Tot die tijd blijft de politiezone creatief jongleren met hun schaarse middelen.
Wie betaalt de rekening?
De situatie werpt een pijnlijk licht op de uitdagingen waarmee veel lokale politiezones kampen. Het onderhoud van voertuigen, de kosten van ongevallen en het tekort aan reservevoertuigen leggen een bom onder de efficiëntie van het politiewerk. Terwijl de federale politie bereid is bij te springen, is het ironisch dat de lokale politie moet betalen om van hun collega’s hulp te krijgen.
Het gebrek aan voertuigen raakt bovendien niet alleen de interventieploegen, maar ook de inwoners. Het verhoogt de kans op langere responstijden, zeker bij noodoproepen. Een schrikbeeld voor een stad die zich de luxe van goed functionerende politiediensten niet alleen wil, maar ook móét kunnen veroorloven.
Conclusie: onveiligheid op vier wielen
Waver is met deze frats een symbool geworden van een breder probleem: de onderfinanciering en inefficiëntie van ons politieapparaat. Voorlopig moet de zone hopen dat hun laatste combi gespaard blijft van het zoveelste ongeval. Anders wordt het misschien écht tijd voor agenten om de fiets van stal te halen. Of wat dacht je van een trottinette?
