De hoge uittredingsvergoeding waar Vlaamse parlementsleden nu recht op hebben, gaat op de schop. De Vlaamse onderhandelaars zijn het er over eens: voortaan worden politici behandeld als werknemers. Een halvering hangt in de lucht.
Het systeem werd al een aantal keer hervormd, maar de hoge bedragen die sommige politici opstreken bleven. Meermaals wordt het maximumbedrag van 255.000 euro uitgekeerd. Zeker als je voor 2014 verkozen bent, dan kan het zelfs oplopen tot meer dan een half miljoen euro. Redelijk riant als je het ons vraagt en zeker als je het stelsel gaat vergelijken met dat van een modale werknemer. Alleen al deze regeerperiode zou er 40 miljoen euro nodig zijn om de uittredingsvergoedingen te financieren.
Druk van PVDA
Het hoeft niet te verbazen dat vooral PVDA een probleem maakt van deze vergoedingen. Het is een stokpaardje van lijsttrekker Jos D’Haese. Hij geeft regelmatig kritiek op de politieke zelfbediening. Ondertussen zijn N-VA, Vooruit en CD&V het eens om de vergoedingen aan te pakken. Het feit dat er te veel Vlaamse parlementsleden zijn, ligt nog op tafel.
De concrete modaliteiten moeten nog worden uitgewerkt, maar een parlementslid zal het voortaan met heel wat minder moeten doen. De bedragen zouden zowat gehalveerd worden.
Niet aan de bedelstaf
Vlaamse parlementsleden die stoppen, krijgen nu sowieso vijf maanden wedde. Voor elk jaar dat ze zetelen komt er een maand bij, met een plafond van 24 maanden. Maandelijks krijgen politici deze vergoeding uitbetaald. Dat gaat nu een stukje minder worden, maar aan de bedelstaf belanden ze waarschijnlijk niet.
Naast de riante uittredingsvergoedingen worden ook nog enkele andere kostenposten aangepakt. Zo verdwijnen er specifieke onkostenvergoedingen en wordt er gesnoeid in de partijfinanciering.
