Onze koninklijke familie pretendeert nog milieubewuster dan Anuna De Wever te zijn, maar eigenlijk zijn ze dat helemaal niet.
Die blauwbloedigen toch. Vorig jaar haalden Filip en Mathilde de wereldpers, door per trein naar Luxemburg te reizen. Wat voor een groen voorbeeld was ons koningspaar toch. Dat ze een keer of twaalf per jaar met het vliegtuig op reis gaan, werd even over het hoofd gezien. Ook het feit dat het koninklijk paleis in Laken grondige verbouwingen onderging om een stuk ecologischer te worden, werd aangekondigd met veel bombarie. Applaus voor de voorbeeldige familie!
Massimo Gervasini, een bontbewerker uit het Italiaanse Como, maakte vorig jaar iets mee waar hij eigenlijk over moest zwijgen. Maar hij vertelt het nu toch, de deugniet.
“Het begon vorig jaar, toen ik een telefoontje kreeg van een dame die vroeg of ik haar nertsmantel kon herstellen”, vertelt hij aan de Italiaanse krant ‘Como Zero’. “Uiteraard was dat geen probleem. Ik maakte een bestek op, op naam van ‘Paola de Belgique’. Ik vond dat enerzijds wel een gekke naam, maar anderzijds: ik krijg wel meer buitenlanders over de vloer met ‘de’ in hun naam.”
“Op een gegeven moment was de jas klaar en ik probeerde ‘mevrouw de Belgique’ te bellen. Ik kreeg iemand aan de lijn die zei dat mevrouw momenteel in het buitenland was. Ik kreeg het nummer van een nicht, die het met de nertsmantel verder zou afhandelen.”
Enkele dagen later kreeg Massimo Gervasini een sms: ‘Goeiedag, ik ben de nicht van koningin Paola’. Hij dacht dat iemand met zijn Italiaans geschoeide voeten aan het spelen was, tot hij plots dacht: ‘Paola de Belgique, ‘t zou verdorie wel eens Paola Ruffo die Calabria kunnen zijn, de koningin van België.’
Op een dag stoppen er niet één, maar drie dikke auto’s voor zijn atelier. In twee ervan zitten lijfwachten, in de andere Albert en Paola. Massimo Gervasini herkent hen. Zijn benen voelen als gekookte pasta aan van de grote zenuwen. “Maar uiteindelijk leken ze wel een doordeweeks koppel”, vertelt hij. “Albert ging in de zetel zitten, terwijl Paola de jas paste.”
Hebben wij er een probleem mee, dat Paola d’r jas gaat ophalen met drie auto’s, of dat ze een jas draagt waar een beestje of vijftig voor gedood werd? Maar nee, gij. Maar we vinden het wel een beetje hypocriet dat die blauwbloedige familie, in hun voorbeeldfunctie, ons tegelijk vertellen dat wij een beetje liever moeten zijn voor Moeder Aarde.
