De ideeën worden grimmiger.
Je kan je afvragen waarom nergens ter wereld voor de vaccinatieplicht wordt gekozen? Zou het geen betere oplossing zijn, dan deze eindeloze doodstrijd van de vrije wil? We zijn het er over eens dat het vaccin werkt, of moeten we zeggen helpt tegen corona. Is de onwil om over te gaan tot een verplichting dan de angst voor de verantwoordelijkheid voor wanneer het toch nog fout zou gaan?
Ondertussen kent de creativiteit in het bedenken van hypocriete maatregelen geen grenzen. Zo nu en dan horen we een echo vanuit de Tweede Wereldoorlog en dreigt er de donkere schaduw van een opgesplitste maatschappij. 'Wij' en de 'anderen', de 'egoïsten' en de 'verstandigen', goede en slechte mensen.
De Oostenrijkse christendemocratische bondskanselier Alexander Schallenberg haalt met zijn plan op bedenkelijke wijze het wereldnieuws. Hij vreest dat zijn land in “een pandemie van ongevaccineerden” strompelt. In die dreiging vindt Schallenberg de legitimatie om over te gaan tot drastische maatregelen. Hij denkt aan een lockdown voor niet-gevaccineerden. Zij mogen dan alleen om heel specifieke redenen hun huis verlaten. Het aantal ziekenhuisbedden op de IC’s zal over hun vrijheid bepalen. Zijn het er 500, dan kunnen zij niet meer naar hotels of restaurants. Worden 600 bedden gevuld met coronapatiënten, dan moeten mensen die niet zijn ingeënt thuisblijven.
