Vlaamse steden gaan gratis anticonceptie aanbieden aan vrouwen met een leefloon.
Een erg betuttelend en vernederend initiatief, dat tien jaar geleden door de sp.a in Antwerpen werd bedacht, wil niet dat arme mensen nog kinderen maken. Met zoveel woorden wordt het natuurlijk niet gezegd. Maar dat zijn we gewoon van politici, dat zij niet de moed hebben om te zeggen waar het op staat. Het kan ook zijn dat ze arm zijn en dus dom, want daar komt hun stelling eigenlijk wel op neer: wie arm is, is dom. Met de cijfertjes waarmee men het excuus zoekt voor dit 'initiatief van de vernedering', houdt men alleen rekening met de financiële toestand en niet met de mens achter de getallen. Nee, wie arm is, is dom en die zullen wij eens even gaan helpen door ze geen kinderen meer te laten maken. Valerie Van Peel (N-VA) en ex-OCMW voorzitter in Kapellen benoemt het als volgt: “Vooral bij echt problematische gezinssituaties moeten we het debat minstens aangaan, en daar ‘stevig sturend’ durven zijn.”
Stel je voor: je hebt wat tegenslagen gekend in het leven, je hebt een IQ van 140, komt er sociaal werker, net afgestudeerd aan de unief, met levenservaring zero, die je ‘stevig sturend’ komt doen inzien dat er beter geen kind meer komen.
Na Antwerpen tien jaar geleden, zijn meerdere Vlaamse steden en gemeenten gevolgd en vindt men nu dat de vraag zich opdringt of de problematiek niet op Vlaamse of federaal niveau moet worden geregeld.
De statistieken waarmee gezwaaid wordt, zijn zo eenzijdig gebaseerd op het inkomen dat ze te beschamend zijn om ze zelfs nog maar te vernoemen. We geven ze dan ook niet weer.
Armoede valt niet van iemands gezicht te lezen, rijkdom is geen voorwaarde om gelukkig te zijn en de omvang van je portemonnee vertelt niets over de inhoud van je hersenen.
Stel je voor dat deze ‘stevig gestuurde’ maatregelen er al langer waren, dan zouden deze mensen er misschien nooit zijn geweest:
Jim Carrey
Naar eigen zeggen ontwikkelde Jim Carrey zijn gevoel voor humor tijdens de zware financiële tijden die hij en zijn familie meemaakten. De Canadees-Amerikaanse acteur, komiek en producer maakte zijn middelbare school niet af en woonde een tijdje in een VW-busje dat geparkeerd stond in de voortuin van de woning van zijn oudere zus.
Harry Houdini
De Hongaars-Amerikaanse Harry Houdini liep op 12-jarige leeftijd weg van huis om goochelaar te worden en bedelde op straat om te overleven. Een jaar later verhuisde hij met zijn vader naar New York, maar ze waren zo arm dat Houdini moest blijven bedelen. Zijn professionele carrière startte enkele jaren later.
Charlie Chaplin
Na de vroege dood van zijn vader, belandde Chaplin's moeder in een psychiatrisch ziekenhuis, waardoor de jonge Engelsman en zijn broer al op jonge leeftijd zelf geld moesten verdienen. Aangezien zij opgroeiden in een artiestenfamilie, besloten ze het voorbeeld (mét succes) van hun ouders te volgen.
Ella Fitzgerald
De 'Queen of Jazz' Ella Fitzgerald werd als tiener misbruikt door haar stiefvader, nadat haar moeder overleed op jonge leeftijd. Ze werkte enige tijd samen met de maffia, voordat de politie haar in een meisjesschool plaatste. Fitzgerald besloot weg te lopen en werd dakloos tot haar debuut in het Apollo Theater in New York in 1934.
Oprah Winfrey
Oprah Winfrey is de dochter van een ongehuwde tienermoeder in Mississippi. Ze leefde in moeilijke omstandigheden zonder water of elektriciteit. Maar Oprah deed haar best op school, deed mee aan schoonheidswedstrijden en ging werken bij een radiostation. Zo rolde ze de media in. Haar doorbraak kwam er nadat een lokaal televisiestation haar een talk show aanbood. Later werd dit “The Oprah Winfrey Show’ dat in 1986 op nationale televisie werd uitgezonden. Naar schatting is Oprah Winfrey vandaag zo’n 3 miljard dollar waard.
Howard Shultz
Howard Shultz is de CEO van Starbucks, dat vandaag zo’n 85 miljard dollar waard is met meer dan 23.000 winkels in 73 landen. Op zijn 7de werd Shultz geconfronteerd met de realiteit, zegt hij zelf. Hij realiseerde zich dat hij een kind was in een arm gezin dat leefde in een sociale woning, gesubsidieerd door de overheid. Zijn vader zat vaak zonder geld en hinkte van de ene naar de andere job. Dit motiveerde Shultz des te meer om succesvol te worden.
