Exact vandaag is het tien jaar geleden dat Philip Muls, na zo'n 25 jaar problematisch drinken, zijn laatste glas wijn aan de lippen zette. Wij vroegen ons af: wat doet dat zoal met een mens?
We spraken je voor het eerst in 2019, toen je boek ‘Reiziger’ net uitkwam. Je was toen zes jaar nuchter, na meer dan 25 jaar toch wel problematisch drinken. Nu zijn we alweer vier jaar verder en het boek is aan zijn derde druk toe. Hoe gaat het nu met je?
PHILIP: “Wel, deze maand ben ik inderdaad exact tien jaar nuchter en het gaat prima met mij, dank je. Op 22 Mei 2013 dronk ik mijn laatste slok alcohol, en sindsdien heb ik geen druppel meer aangeraakt. Het zijn de tien mooiste jaren van mijn leven gebleken, maar tegelijk ook de moeilijkste.”
Leg eens uit?
PHILIP: “Al sinds mijn studententijd in Leuven, nu meer dan dertig jaar geleden, gebruikte ik drank om te kunnen ontsnappen uit mijn hoofd. Alcohol kreeg meer en meer een duidelijke functie, namelijk om moeilijke gedachten en emoties weg te duwen, in plaats van ze bewust te beleven. Toen ik op mijn 47ste stopte met drinken, omdat mijn gezondheid op het spel stond, spoelden al die jarenlang verdrongen gevoelens als een grote golf over me. De eerste 18 maanden nuchter waren een hel, dat kan ik je zeggen, en dat is wat ik ook beschrijf in mijn boek ‘Reiziger’. Het fysiek ontwennen lukte me op een paar weken, het emotioneel nuchter worden heeft me bijna twee jaar gekost. Maar daarna ging het beter en beter, en nu voel ik me ‘on top of my game’.
Wat zou er met je gebeurd zijn mocht je niet gestopt zijn met drinken? Je was en je bent een topmanager in een groot bedrijf, zou dat nog steeds het geval geweest zijn?
PHILIP: “Mocht ik tien jaar geleden niet zijn gestopt dan, was ik er nu niet meer Stefan. Ik zou ofwel bewust uit het leven zijn gestapt of ik zou aan mijn einde zijn gekomen door hart- of leverfalen, zo ernstig was het.”
Dat is heftig.
PHILIP: “Ik was echt wanhopig toen. Ik werd elke morgen wakker met een kater en het enige dat hielp was drinken. Dat is de hel. Ik heb me vier maal laten opnemen, en gelukkig heb ik tien jaar geleden eindelijk de klik gemaakt in mijn hoofd: ik wil leven en mezelf losmaken van de verslaving.”
En nu?
PHILIP: “Nu ervaar ik inderdaad die vrijheid. Ik wil en moet niet meer drinken. En zoveel in mijn leven is ten goede veranderd. Ik heb sindsdien tweemaal promotie gemaakt en heb nu een wereldwijde job vanuit Belgie. Vlak voor COVID heb ik ook een aantal jaar voor het bedrijf in Singapore gewoond en gewerkt. Een levensveranderende ervaring.”
Heeft je boek Reiziger eigenlijk veel los gemaakt bij de mensen?
PHILIP: “In 2018 ben ik bij Gert & James op tv geweest in de Gert Late Night show en heb ik de kans gehad mijn verhaal te vertellen en het boek voor te stellen. Dat heeft een stroom van reacties losgemaakt. Ik heb duizenden berichten gekregen van mensen die zich erin herkenden of iemand in hun directe kring. Ik denk dat ‘Reiziger’ het taboe rond drinken voor een stukje heeft doorbroken. Vlaanderen zag een man op tv die kwam vertellen dat stoppen met drinken niet makkelijk, maar zeker niet onmogelijk is. Het feit dat ik net op tijd was gestopt om noch mijn gezondheid, noch mijn familie, noch mijn job te verliezen was denk ik een boodschap van hoop. Veel mensen hebben dat als aanleiding genomen om ook zelf eindelijk iets aan hun probleem te doen.
Je ziet er goed uit moet ik zeggen.
PHILIP: “Ik voel me goed! Ik ben 25 kilo afgevallen, ik sport regelmatig en eet gezond. Ik geniet van het leven, zonder drank. Ik verzet bergen werk en reis de wereld af voor mijn job. En ik leef vooral bewust. Ik laat de emoties en gedachten komen en probeer er niet aan te ontsnappen. Ik probeer ook alle drama te vermijden, wat zo typisch is aan mensen die wel drinken. Er is altijd wel iets waarvoor je kan drinken. Ik ga nu gewoon niet meer mee in de waan van de dag, ik vat alles meer filosofisch op. We leven maar één keer, en we moeten dankbaar zijn voor wat we hebben.”
Heb je bij momenten nog zin om te drinken, kom je nog in de verleiding?
PHILIP: “Oh ja, dat zal nooit helemaal weggaan denk ik. Met dit lenteweer wil ik ook wel eens een terrasje doen, en dan springen de glazen witte wijn in mijn oog. Dan heb ik het soms wel even lastig. Het is belangrijk om dan geen zelfmedelijden toe te laten, want dat is een valkuil. In de eerste jaren nuchter dacht ik dan altijd: ‘Ocharme ik, waarom kan ik nu niet gewoon genieten van één of twee glaasjes zoals iedereen. Hoe oneerlijk is dat nu niet?’ En dan kostte het me de rest van de dag om uit die sfeer te geraken, vechtend om niet te hervallen. Nu duurt dat maar een paar seconden en denk ik aan alles dat ik heb teruggevonden door niet te drinken. Ik prijs mezelf ongelofelijk gelukkig dat ik het stamina heb gehad om tien jaar vol te houden.”
Ben je zeker dat je nooit meer zal drinken dan?
PHILIP: “Zeker zijn is gevaarlijk, ik moet steeds op mijn hoede blijven, mijn herwonnen nuchterheid dagelijks onderhouden en voeden. Soms verlies ik mezelf in rare fantasieën in de trend van ‘mocht ik een terminale kankerdiagnose krijgen dan ga ik nog eens terug drinken en ga ik los van de wereld en ver weg van mijn zorgen’. Maar eigenlijk weet ik dat ik zelfs dan niet zou drinken. Zeker dan niet. Ik zou zeer bewust genieten van de weken of maanden die me resten, en het einde zeker niet in een dronken roes willen meemaken.”
Wat wil je de lezers nog meegeven, Philip?
PHILIP: “Wel, indien je dit leest en zelf vindt dat je afhankelijk bent van alcohol in welke mate dan ook, lees dan mijn verhaal in het boek ‘Reiziger’. Het zal je dicht op je huid zitten, het zal je ongemakkelijk maken en beklijven. Maar het gaat je ten goede veranderen, het gaat je doen denken over de kwaliteit van je leven, het gaat je hoop geven dat verandering wel degelijk mogelijk is. Het gaat je terug doen hunkeren naar een meer bewust, nuchter leven.”
