Conner Rousseau spreekt harde taal, tot wanneer het over de bevoegdheid van zijn partij gaat.
Het ging er bijwijlen stevig aan toe - gisteren - in de gezamenlijke Kamercommissies Binnenlandse Zaken en Justitie. Zowaar alle politieke partijen sloegen stevig op tafel en hadden plots allemaal een uitgesproken mening over asiel, migratie en veiligheid in ons land. Je kan je dan ook terecht afvragen wat ze al die jaren hebben gedaan?
Als je tussen de lijnen van Theo Francken las, kreeg je het antwoord: "Wie gelooft u? Wie gelooft u? Zes maanden voor de verkiezingen komt u zeggen dat u een strenger asielbeleid wenst. Ik weet niet wat ik hoor. Uw asielbeleid is een complete ramp!" Het is maar de vraag wie hij met ‘u’ bedoelt. Theo richt richtte zich tot Nicole De Moor met: "De veiligheid van de staat verwaarloost u als het gaat over asiel en migratie. Dat neem ik u bijzonder kwalijk."
De federale regering wil na de aanslag plots werk maken van een strenger terugkeerbeleid. De centrumrechtse coalitiepartners en Vooruit sturen aan op groen licht voor woonstbetredingen, en zelfs het opsluiten van minderjarigen kan opnieuw op tafel komen. Oud-minister Koen Geens (CD&V) viel bijna van zijn stoel toen hij zijn collega’s de kazak hoorde draaien en noemde hen hypocrieten. Enkel de groenen en PS zijn nog tegen een strengere aanpak met – onder andere – woonstbetredingen.
Voor Conner Rousseau is de crisis een godsgeschenk: nu kan hij het eens over wat anders hebben dan over zichzelf. Voor de camera van ‘Villa Politica’ kwam hij met harde standpunten. "We zullen met Europa heel streng moeten zijn en we zullen onze tanden moeten laten zien", aldus de socialitische partijvoorzitter “We spreken in Europa en Afrika andere talen, maar er is één taal die iedereen spreekt: de taal van het geld." Concreet ziet hij dat zo: "Als landen in Noord-Afrika weigeren om hun terroristen en criminelen terug te nemen, moeten we met Europa onze tanden laten zien. Dan moeten we duidelijk zeggen: 'We beginnen met politieke sancties, maar als jullie jullie gevaarlijke mensen niet willen terugnemen, beginnen we met economische en financiële sancties."
Waar Rousseau niet over sprak, was om de ontwikkelingssamenwerking voor landen van herkomst terug te schroeven.
Het is niet toevallig de bevoegdheid van zijn minister Caroline Gennez, die door Rousseau uit de politieke kast is gehaald, omdat Meryame Kitir het als federaal minister van Ontwikkelingssamenwerking had verprutst. Nu goed, in de regering zijn de liberalen en CD&V wél voor het droogleggen van ontwikkelingssamenwerking als drukkingsmiddel. Plots lijkt Conner te zijn vergeten dat hij zelf deel uitmaakt van Vivaldi en dat zijn partij dus zelf aan de knoppen zit. "Ik doe een oproep aan mijn coalitiepartners om heilige huisjes te laten vallen. Ik reik Vivaldi de hand om in het parlement nu de zaken goed te keuren voor een strenger en sneller terugkeerbeleid in het belang van de veiligheid." Hij reikt Vivaldi de hand?
Nu goed, wat zeggen de betrokken ministers?
De Croo: "Zowel nationaal als internationaal is het overduidelijk dat we lessen te leren hebben uit wat hier is gebeurd. De regering zal hier de komende dagen en weken werk van maken."
Van Quickenborne: "Er is een manifest probleem tussen de verschillende informatiedoorstromingen tussen de verschillende Europese landen."
Verlinden: “Ik geef toe dat de uitwisseling van politionele informatie beter kan. Ik beloof dat morgen aan te kaarten, als ik de Europese collega's ontmoet.”
De Moor: “Ik geef toe dat het absoluut onvoldoende is. De uitdaging waarvoor we staan, is groot. Er is niet één mirakeloplossing."
Ontslag nemen doet niet één van hen. Toegegeven, wellicht is geen van hen écht persoonlijk verantwoordelijk voor wat moordenaar Abdeslam Lassoued heeft aangericht. Maar het gaat om het principe. Ontslag nemen als minister is een waarschuwing voor de opvolgers. Dat ze verantwoording dienen af te leggen en dus beter – en strenger – hun best dienen te doen wanneer ze aan zet zijn, en niet achteraf.
