De papa was een beetje moe.
Kinderen kunnen vermoeiend zijn. Waar is je me-time? Elke minuut dat het teergeliefde kind slaapt, is er eentje om te recupereren. Je kent het wel: leven in dienst van. En dus lukt het de papa niet eens meer om de slaapkamer van de kleine te verlaten. Oogjes dicht en snaveltjes toe. Nog een paar jaar, dan wordt het beter. Toch? Of is het waar dat van die kleine kinderen, kleine problemen? Grote kinderen..?
