Heeft een straf eigenlijk wel zin?
Het waren gruwelijke beelden. Drie maanden geleden kwakte Groenewegen Fabio Jakobsen in volle sprint de dranghekken in. Ze moesten de Nederlandse kampioen een uur lang reanimeren. Alle beenderen in zijn gezicht gebroken, alle tanden weg, 130 hechtingen en een plastische reconstructie van zijn gelaat. Maar hij leeft. En nu?
Patrick Lefevere, ploegbaas van Jakobson overweegt gerechtelijke stappen tegen Groenewegen bij een burgerlijke rechtbank. De zaak is complex want een en ander gebeurde in Polen. Er worden in de moderne wielrennerij grote risico’s genomen. Jammer genoeg vielen daarbij zelfs doden. De vraag is wie daar schuld aan heeft. Je kan niet elk ongeluk bij de organisatoren leggen. Ambitie en adrenaline zorgen voor een levensgevaarlijke cocktail. In het geval van Jakobsen is het duidelijk: Groenwegen kwakt hem van de baan. Of was er dan toch iets niet in orde met de vanghekken?
De wielersite ‘Wielerflits’ kwam gisteren met het nieuws dat de UCI een strenge straf overweegt voor Groenewegen: negen maanden. De UCI reageerde met een kort statement. “De disciplinaire commissie bracht betrokken partijen tot op heden nog niet op de hoogte van welke beslissing dan ook. De UCI zal communiceren vanaf het moment van kennisgeving van de beslissing.”
Je kan je de vraag stellen of het wel genoeg is. Het is met terugwerkende kracht, dus vanaf de datum van het incident (20 augustus). Wat zou betekenen dat Groenewegen tot 6 mei 2021 aan de kant blijft.
Maar je kan je ook de vraag stellen of een straf wel zinvol is. Groenewegen heeft zichzelf voor het leven gestraft. We kunnen ons niet voorstellen dat hij ooit nog met een gerust hart aan de start van een wedstrijd zal verschijnen, laat staan dat hij nog voluit durft te gaan in een sprint.
Groenewegens team Jumbo-Visma en Patrick Lefevere, baas van Fabio Jakobsen, onthouden zich voorlopig van commentaar.
