De wereld is in de ban van het coronavirus.
Een geval van massapsychose of moeten we ons echt zorgen maken? In ieder geval,het virus is nu wel al in minstens twaalf landen, verspreid over vier continenten, opgedoken. Het maakte al meer dan 130 doden in China alleen al. Net als in het geval van SARS lijkt dit alles te zijn voortgekomen uit de handel in wilde dieren, wat gerenommeerde virologen niet verrast.
Want op gebied van dierenwelzijn lopen de Chinezen nog eeuwen achter. Ze eten werkelijk alles met poten... behalve een tafel. De manier waarop hun vlees op diezelfde tafel belandt is allesbehalve diervriendelijk. Meer dan tien miljoen honden en vier miljoen katten alleen al worden jaarlijks op wrede wijze vermoord door mensen die geloven dat hoe banger een dier is en hoe meer pijn het heeft wanneer het sterft, hoe beter het vlees smaakt. Dit door ze levend te villen of te koken. Maar ook verdwijnen er soms dieren levend in het keelgat van de Chinezen.
Het spoor van het virus leidt dan ook naar een vismarkt in Wuhan, waar ook illegaal andere dieren werden verkocht, zoals dassen, herten, vleermuizen, marmotten, slangen,... Op dit moment is nog niet zeker welk dier aan de basis lag van de allereerste infectie. Volgens een team van Chinese wetenschappers zou het virus van een slang op een mens zijn overgedragen, maar de kans dat het ook een vleermuis was wordt ook niet uitgesloten. Tja, want blijkbaar eten ze daar ook alles met vleugels... behalve een vliegtuig.
Dit zette ons aan het denken. Welke walgelijke eetgewoontes kennen ze daar in het land met 1,3 miljard hongerige inwoners nog?
We waarschuwen jou alvast. Dit artikel blijft zeer zwaar op de maag liggen. Je bent gewaarschuwd!
Levende babymuisjes
Volgens Chinese legendes zou het verteren van levende babymuisjes alle lichamelijke kwaaltjes genezen, van astma tot leverziektes. De muisjes worden weggehaald uit hun nest als ze drie dagen oud zijn. Het gerecht is verboden in China, maar nog steeds op grote schaal verkrijgbaar in kleine restaurants en deze beelden zijn online opgedoken vanwege het coronavirus.
De muisjes worden niet alleen geserveerd op een bord, maar ze worden ook gebruikt om er rijstwijn mee te maken. Natuurlijk, hoe kan het ook anders, ook hier worden ze levend in de rijstwijn gedaan. Nadat ze gefermenteerd zijn is het drankje klaar. En ja, ook de muisjes worden uiteindelijk opgegeten. Schol!
Hasma
Kikkerbillen... we vinden er maar niets aan. Want bij de productie van kikkerbillen worden de poten van de nog levende, onverdoofde kikker afgerukt. De kikker sterft daarna een langzame dood. Gruwelijk, omdat de kikker een zenuwstelsel heeft waardoor het beestje nog minuten tot uren doorleeft na de verminking. Da's trouwens ook zo bij het afsnijden van de kop of het doormidden snijden van het beestje. Maar in China gaan ze nog een stapje verder, daar zijn ze namelijk verzot op de urinebuis van de vrouwelijke kikker.
Rond de urinebuis van het vrouwtje zit vet. Als je dat vet verwijdert, hou je geneeskrachtige stoffen over in een olieachtige substantie. Die wordt door de Chinezen Hasma genoemd en beschouwd als een delicatesse. Maar de Chinezen zijn ook niet vies om een kikker in zijn geheel op te vreten. Vooraleerst deze uiteraard levend wordt gekookt in de soep. Dag Plons, de smakelijke kikker.
Apenhersenen
In de jaren tachtig dook – mede dankzij Steven Spielbergs Indiana Jones and the Temple of Doom – de mythe op dat men in China hersenen van nog levende, gescalpeerde apen zou eten. Het bestaan van dit gebruik is nooit bewezen, maar een (gekookt) apenbrein staat wel degelijk op het Chinese menu. De gruwelijke manier waarop deze apen hiervoor worden gedood, daar trekken de Chinezen zich weinig van aan.
Vleermuizensoep
Vleerhonden zijn grote vleermuizen, waarvan de vleugelspanwijdte kan oplopen tot bijna twee meter. In China zijn de dieren een delicatesse, en worden ze met huid en haar (en ingewanden!) geserveerd in een groentensoepje met kokosmelk. Maar soms wordt ook de maag verwijderd en gevuld met een bouillon.
Op sociale media gaat onderstaand filmpje rond van onder meer een vrouw die een gekookte vleermuis uit haar soep vist en opeet. Gefilmd in Wuhan, volgens de Britse boulevardkrant Daily Star, die het filmpje verspreidde. De vrouw in kwestie is een foodblogster en krijgt ondertussen de wind wreed van voren.
Het coronavirus heeft dan ook de typische karakteristieken van vleermuizen. Maar waar het precies vandaan komt, is nog een raadsel. Een overdracht via soep lijkt niet erg waarschijnlijk, alleen al omdat virussen in kokend water al na een minuut inactief zijn. Maar toch... echt smakelijk ziet het er niet uit.
Penis hier, penis daar, penis everywhere!
Iemand zin in een hutsepot van piemels tijdens het bingewatchen? Lekker knabbelen... mmmmm. Dan toch liever een zak chips. De echte lullen onder ons moeten naar het restaurant Guolizhuang in Peking want daar staan meer dan 30 dierlijke geslachtsdelen op het menu. De penissen komen onder andere van honden, ezels of ossen. De gerechten zijn erg populair omdat het eten van geslachtsdelen een boost zou geven aan het seksleven. Volgens Chinese proevers krijg je er ook een goed humeur en een gezonde huid van.
De duurste penishap is de zeehondenlul uit Canada, die honderden euro's kost. Maar ook de penis van de slang, die als bijzonder potent wordt beschouwd omdat hij twee penissen heeft, ontbreekt natuurlijk niet op de menukaart. De testikels zijn alleen voor mannen, omdat ze -volgens het restaurant dan- stikken van de hormonen waardoor vrouwen opeens baardgroei kunnen krijgen of een lagere stem. Helaas ook de menukaart: penis van de bedreigde tijger die maanden van tevoren besteld moet worden, en die je al gauw een paar duizend dollar kost. Dan liever je vrouwtje op date nemen naar de slaapkamer en haar de menselijke versie 'serveren'.
Hanentestikels
Word je elke ochtend in de vroege uurtjes wakker door het kukeleku van de buren hun haan? Even naar China vliegen voor wat wraak. Hanenballen zijn er namelijk een ware delicatesse en eet je het liefst in een bouillon met rijst of noedels. Maar je kunt ze ook wokken, blancheren, bakken en frituren. Ongekookt zien de testikels eruit als witte bonen. Blijkbaar is de smaak vergelijkbaar met kippenlever.
Eetbare vogelnestjes
De Aziatische gierzwaluw bouwt zijn nest van speeksel en daar betalen de Chinezen grof geld voor. Een kommetje soep met een klein stukje vogelnest kost als snel tussen de tweehonderd en duizend euro. De Chinezen geloven dat het vogelspeeksel geneeskrachtige waarden heeft en zelfs kanker kan genezen. De nestjes bestaan voor 95 procent uit vogelspeeksel, maar voordat er gegeten kan worden, moeten de nestjes wel eerst grondig worden schoongemaakt. Met pincetten worden alle verontreinigingen zoals veertjes uit de geoogste nestjes geplukt.
Eendenembryo
De Chinezen eten de ongeboren eendjes het liefst als snack in de late uurtjes met een ijskoud biertje erbij. De bovenkant van de schil wordt voorzichtig gebroken en het vocht — ook wel ‘soep’ genoemd — wordt eruit geslurpt. Vervolgens wordt het embryootje eruit gehaald en opgegeten. Daarna is de dooier aan de beurt.
Waar het ooit alleen een simpel tussendoortje was, is het nu zelfs haute-cuisine. Koks in de betere restaurants bakken de embryo mee in een omelet en serveren het als chique voorgerecht.
Duizendjarig ei
Pidan (of thousand year old egg) is een Chinese delicatesse waarbij men eend, kip of kwarteleieren in een mengsel van klei, as, zout, kalk en rijst gaat bewaren gedurende een drietal maanden. Gedurende dit proces krijgt de dooier een donkergroen kleurtje met zeer sterke smaak, terwijl het eiwit in een donkerbruine gelei transformeert met een zoute smaak. Volgens oude geschriften werden duizendjarige eieren ooit gemaakt door ze te drenken in paardenurine. Iets dat we moeilijk kunnen geloven, aangezien Heineken nog niet zo lang bestaat.
Gebakken meelwormen en libellen
Eetbare insecten, we moeten er nog steeds even aan wennen. De Chinezen allang niet meer. Omdat insecten zich snel kunnen vermenigvuldigen, liggen hier de grote kansen voor insecten als alternatieve eiwitbron. 24% van de insecten in Azië zijn trouwens eetbaar.
Libellen worden veel gegeten in China, waar ze meestal gebakken op een stokje worden geprikt en in marktkraampjes te zien zijn. Ze worden ook wel als bijgerecht gebruikt op een bord, gemengd met andere insecten. Het smaakt naar krab, naar het schijnt.
Maar meelwormen zijn overal te vinden waar er een maaltijd is. Zij zijn de larve van de meelkever. Ze worden gekookt, gebakken, geroosterd of gebakken bereid en hebben de smaak van nootachtige garnalen. Maar de snack valt of staat met een goede marinade. Sandra Bekkari, waar wacht je nog op?
Galblaas van de slang
Als je alle slangen die jaarlijks in China worden gegeten of verwerkt tot geneesmiddel achter elkaar zou leggen, krijg je een reuzenslang van Brussel tot Barcelona. De meeste van de 209 soorten die er in China rondkruipen, worden door de consumptiewoede met uitsterven bedreigd. De meeste slangen-eethuizen zijn enkel in de winter open omdat volgens de Chinezen slangenvlees hart, vingers en tenen verwarmt en hoofd- en gewrichtspijn bestrijdt. Het bloed van een slang schijnt dan weer een effectief lustopwekkend middel te zijn.
Maar vooral de galblazen van onze glibberige vrienden zijn in trek. De galblazen worden verwijderd uit de slag en nadien gewassen in rijstwijn. De gal zelf, gegist in sterke rijstwijn, is een enigszins bitter, verkoelend vocht met een wonderbaarlijke kracht.
Geroosterde rat
Het Jaar van de Rat vieren met rat aan het spit. Gezellig! Niet alleen worden ratten uit de rijstvelden geconsumeerd maar er bestaan ook heuse rattenfarms, daar het vlees wordt beschouwd als een delicatesse. Helaas voor de diertjes worden ze eerst verdronken eer men ze gaat koken.
Dronken garnalen
Een levendig hapje uit China : garnalen in alcohol marineren en direct opeten (of levend koken). Meestal worden alleen babygarnalen gebruikt. De eetgasten voeren die dronken met rijstwijn en eten ze levend op.
Yin Yang vis
De vissen hebben het zwaar te verduren in China. Met name Yin Yang vis, bekend als de ‘dead-and-alive-fish’, wordt in China levend opgegeten. Het lichaam wordt gefrituurd, maar de kop niet. Op je bord beweegt de kop dan ook nog.
Virgin boy eieren
Met afstand het raarste gerecht in de lijst: Tong zi dan, ook wel het virgin boy egg genoemd. Een wel heel aparte delicatesse uit de Chinese streek Dongyang. Elk voorjaar verzamelt men de urine van kleine jongetjes. In deze urine worden eieren gekookt. Het koken duurt een hele dag. De schaal van de eieren wordt gebroken, zodat de eieren lekker in de urine kunnen 'marineren'. Deze euhm.... delicatesse zou goed zijn voor de bloedsomloop en de vitaliteit.
Nu weet je ook meteen vanwaar het gezegde met alle Chinezen maar niet met deze komt! Smakelijk!
