Apple heeft een schikking van 95 miljoen dollar getroffen om een einde te maken aan een vijf jaar durende juridische strijd rond de spraakassistent Siri. Het irritante stemmetje in onze broekzakken zou zonder toestemming privégesprekken opnemen en deze doorgeven aan derden. Apple ontkent uiteraard alles.
De groepsaanklacht uit 2019 legde bloot hoe Siri regelmatig per ongeluk werd geactiveerd, zelfs zonder dat gebruikers een opdracht gaven. Het gevolg: onschuldige gesprekken werden vastgelegd en gedeeld met derden.
Apple blijft benadrukken dat het geen laakbare daad heeft begaan. Toch betaalt het techbedrijf 95 miljoen dollar om de zaak te sluiten. CEO Tim Cook en de zijnen haalden vorig jaar nog een nettowinst van 94 miljard binnen. Het schikkingsbedrag was 0,1 procent daarvan. Een metaforische peulenschil om de gerechtelijke miserie af te kopen.
Open (Mac)boek nu?
De schikking verplicht Apple wél tot meer transparantie. Het bedrijf moet gebruikers duidelijk informeren over hoe Siri data verzamelt en gebruikt. Daarnaast moet het bevestigen dat eerder opgenomen gesprekken zijn verwijderd. Maar hoe ver gaat die belofte werkelijk? Kunnen consumenten erop vertrouwen dat hun data niet langer in handen van derden valt?
De focus op schikking en compensatie lijkt af te leiden van een grotere kwestie: waarom werden deze opnames überhaupt gemaakt? Apple kan stellen dat het om ongewenste activering ging, maar dat verklaart niet waarom die gegevens bewaard en gedeeld werden. Dit wijst op een dieper probleem in hoe technologiebedrijven in de grijze zones van de privacywetgevingen opereren met gebruikersgegevens als handelswaar.
De kantjes eraf lopen
Het voorbeeld van Apple staat niet alleen. In 2023 betaalde Amazon een vergelijkbaar bedrag van 30 miljoen dollar in een zaak rond Alexa. Dat wijst erop dat er dringend nood is aan strengere regelgeving. Techreuzen hebben te vaak de vrije hand gehad in het verzamelen en gebruiken van data, zonder transparantie of toezicht. Hoeveel controle hebben gebruikers echt over hun gegevens?
Met de opkomst van artificiële intelligentie en steeds geavanceerdere spraakassistenten, wordt de grens tussen gebruiksgemak en privacyschending steeds vager. Bedrijven ontwikkelen sneller technologie dan dat beleidsmakers in hun ivoren toren ethische kaders kunnen vastleggen.
De 95 miljoen dollar van Apple is een schikking, geen straf. Het is een boodschap die bedrijven met diepe zakken maar al te goed begrijpen: zolang de boetes klein blijven, blijft het systeem draaien zoals het altijd deed. Voor consumenten blijft het belangrijk om scherp te blijven en bedrijven kritisch te bevragen, want privacy mag geen bijzaak zijn in een wereld waar data steeds meer waard is dan goud.
