Werkloosheidscijfers leggen de regionale verschillen bloot: Brussel en Wallonië zijn Vlaanderen niet.
Het aantal ‘Belgische’ werklozen bereikte in november een historisch laagterecord van 272.664. Een fenomeen dat arbeidsmarktexpert Jan Denys in ‘Het Laatste Nieuws’ als ongezien in de afgelopen vijftig jaar bestempelt. Deze gunstige ontwikkeling roept echter vragen op over regionale verschillen en brengt een onverwacht nadeel met zich mee voor werkgevers.
De neerwaartse trend in het aantal werkzoekenden uitkeringsgerechtigde werklozen is spectaculair. In november 2014 ontvingen 457.144 mensen een werkloosheidsuitkering, terwijl dat aantal in november 2023 aanzienlijk is gedaald tot 272.664. Een opmerkelijke daling van bijna een half miljoen werklozen in tien jaar tijd..
Evolutie werklozen voorbije tien jaar:
november 2014: 457.144
november 2015: 411.326
november 2016: 384.337
november 2017: 353.523
november 2018: 332.267
november 2019: 323.993
november 2020: 345.110
november 2021: 301.859
november 2022: 285.670
november 2023: 272.664
Volgens Denys zijn meerdere factoren verantwoordelijk voor deze gunstige ontwikkeling. Een gestage toename van het aantal banen in diverse sectoren, gecombineerd met de vergrijzing die leidt tot vervanging van gepensioneerden, draagt bij aan deze positieve trend. Het aantal werklozen met recht op bedrijfstoeslag, voorheen bekend als bruggepensioneerden, is eveneens sterk afgenomen, tot het laagste niveau in vijf jaar.
Hoewel Vlaanderen met slechts 3 procent werkloosheid bijna volledige tewerkstelling benadert, ervaren Brussel en Wallonië nog steeds aanzienlijke werkloosheidscijfers.
Ondanks de financiële opluchting voor de sociale zekerheid door de verminderde uitgaven aan werkloosheidsuitkeringen, waarschuwen experten dat dit niet voldoende zal zijn om de stijgende pensioenkosten te compenseren.
De keerzijde van het succes manifesteert zich in de arbeidsmarkt, waar werknemers sterker staan en kritischer kunnen zijn tegenover werkgevers. Werkgevers, aan de andere kant, ervaren arbeidskrapte die de groei belemmert.
Voka-directeur Frank Beckx benadrukt de zorgen van werkgevers, waarbij één op de drie bedrijven arbeidskrapte ziet als een belemmering voor groei. Werkgevers passen hun criteria aan door mensen zonder de juiste diploma's, maar met een goede mentaliteit, eerder in dienst te nemen. Bedrijven investeren steeds vaker in trainingen en zijn terughoudend in het ontslaan van personeel, uit angst dat ze in de toekomst geen geschikte kandidaten meer kunnen vinden.
Beckx voorspelt weinig verandering op korte termijn en benadrukt de noodzaak van een combinatie van maatregelen om dit groeiende probleem aan te pakken. De overheid moet reageren op de voorspelde afname van 30.000 actieve mensen tegen 2029, waarbij Beckx pleit voor een veelzijdige aanpak, variërend van het activeren van de kleine groep werklozen, integratie van zieke mensen op de werkvloer tot interregionale mobiliteit en slimme economische migratie.
Is het dan goed nieuws, of slecht nieuws?
