Morgen, 17 september, markeert een pijnlijk jubileum inzake de Bende van Nijvel.
Drie dodelijke slachtoffers voor een beetje sterke drank, wat koffie en pralines. Dat is de balans van een bloedbad dat volgens berekeningen van de firma Colruyt de belachelijke som van 22.070 frank opleverde.
De buit bestond uit vijf dozen pralines, vijf bussen arachide olie van vijf liter, vijf bussen maïsolie van vijf liter, tien zakken koffie van twee en een halve kilo en veertig pakjes Maragogype van vijfhonderd gram.
Op 17 september 1983, om 1u26, weerklinkt in de bewakingscentrale van de firma Colruyt in Halle de alarmschel van het magazijn in Nijvel.
Minder dan vijf minuten later zijn twee rijkswachters uit Nijvel ter plaatse en worden er op schoten onthaald. Rijkswachter Marcel Morue, die een eigen dossier heeft aangelegd in verband met de Bende van Nijvel, wordt gedood. Zijn collega wordt gewond maar brengt het er levend van af door zich dood te houden.
Op de plaats van de misdaad ontdekt men ook de lijken van Jacques Fourez, 49 jaar, en van Elise Dewit, 49 jaar, allebei met meerdere kogels door het hoofd omgebracht. Dewit en Fourez, automobilisten die aan het tanken waren aan de DATS 24-pomp aan de achterkant van het gebouw.
In de krant DH van de volgende maandag creëerde de journalist Raoul Dewael de uitdrukking "gekke moordenaars van Waals-Brabant". Het was toen nog niet bekend dat de 'bende', die sinds het jaar daarvoor actief was, al vier slachtoffers achter zich had, en dat er nog 21 zouden bijkomen tot de moorden uiteindelijk in november 1985 werden gestopt. Het onderzoek loopt nog. Al veertig jaar.
Speurder Eddy Vos ging vorig jaar met pensioen en leidde tussen 1996 en 2011 mee de eenheid Waals-Brabant (CBW).
Vos in DH: “Wat de supermarkten betreft, ben ik het zonder vooroordeel eens met de uitspraken (zie onder) van de commissaris voor Staatsveiligheid Christian Smets die kort voor zijn dood vorig jaar publiekelijk beweerde dat de aanslagen in supermarkten in 1985 deel uitmaakten van een racket (afpersing) op het merk Delhaize. (...) Er is wel de vraag waarom Smets dit kort voor zijn dood zei: wat was zijn reden. Dit is ook de vraag die gesteld moet worden: waarom?”
Samengevat ligt de sleutel van het raadsel de facto nu dus bij Delhaize.
TESTAMENT C. SMETS
Dit is mijn testament, niet alleen kom ik langzaam aan het einde van de weg, maar ik ben het ook beu om decennialang dezelfde onzin te lezen van mensen die het dossier niet kennen en zich beroepen op hun pseudo-kennis.
In 40 jaar werk heb ik 36 jaar bij de Staatsveiligheid gewerkt, de laatste 7 jaar van mijn carrière als nr. 2 van de operationele diensten met de rang van divisiecommissaris + (met mandaat). Ik werd gewaardeerd door de buitenlandse diensten.
Ik ben de zeurende afstammelingen van de slachtoffers moe, ik ben de speurders beu die me storen en elke maand een ander spoor vinden, genoeg van de gangsters van Roubaix, Albanië, de Cocu’s, de bende (die mij ontvoerde!), Nederland. Ik heb genoeg van degenen die het voor de hand liggende en de logica weigeren te zien, kortom: ik ben op.
Die logica is deze:
– Professionals doden niet voor niets en hebben geen plezier tegenover agenten zonder reden, ze maken geen onschuldige mensen op de grond af. Dus het zijn geen beroepsgangsters (bij de Bende).
– Een golf (82-83) chronologisch gescheiden van de andere (85) (waarvoor specifieke kennis nodig was); een andere meer dodelijke die alleen Delhaize viseerde en dan niets behalve 2 ervaren komieken B&B die zonder voorzichtigheid een Antwerpse diamantair bezoeken op een plaats vol camera’s (heel normaal!).
– Ik heb het van binnenuit meegemaakt: golf 2 (van de Bende) heeft de staat niet gedestabiliseerd, alleen Delhaize. De CCC viel met hun ‘vriendelijke’ aanvallen de instellingen aan en het onaantastbare kapitalisme en zaaide echt paniek (ik was het die dit dossier bij de Staatsveiligheid beheerde).
Wat ik NIET weet:
Ik ben (auteur Guy) Bouten niet, ik weet niet wie de auteurs zijn, maar zonder het te bewijzen is mijn intieme overtuiging dat er onder hen ex-GD (rijkswachters) zijn en als helpers fachos-nazi’s.
Ik weet niet waarom een conciërge werd gemarteld en een taxichauffeur werd gedood.
Wat ik zeker weet: slechts twee zaken.
1. Al in 1987 vertelden 3 hooggeplaatste vrienden en in afzonderlijke sferen me: “Dit onderzoek zal nooit slagen: er zijn orders van de EMG van de GD (rijkswacht): geen GD of ex-GD in dit geval, maar die zijn er, dus …” Het bewijs: het onderzoek loopt nog steeds.
2 Voor Delhaize is racketeering (afpersing) geen piste, maar een feit, dat ik weet van een familielid die zeer goed geplaatst is. Tegen de dwazen die zeggen “en ze (Delhaize) zeiden niets tegen het gerecht” antwoord ik: moesten ze dan niet betalen, meer bloedbaden riskeren, andere onschuldige levens en duizenden laaggeschoolde mensen in de werkloosheid dwingen? Iedereen heeft zijn eigen keuzes.
