Van snelheidsovertredingen naar opsporen van criminelen, tot het in de gaten houden van gewone burgers.
Lokale trajectcontroles schieten als paddenstoelen uit de grond. We schreven eerder in P-magazine al over de dubieuze alliantie tussen privébedrijf TAAS en lokale besturen die onder het mom van de verkeersveiligheid hun zakken vullen.
Doch, niet alleen verdienmodel achter de trajectcontroles is het probleem van de wildgroei van ANPR-camera’s. De camera’s kunnen namelijk veel meer dan snelheid meten. De slimme camera’s gluren in je voertuig. “Heb je je al eens afgevraagd waarom al die camera’s naar de voorkant van de auto zijn gericht, terwijl dat helemaal niet hoeft om de snelheid te meten?”, vraagt privacy-expert Matthias Dobbelaere-Welvaert zich luidop af op 'X'. De man waarschuwt al een tijd voor de honderden camera’s die je op élk moment van de dag kunnen volgen op élke plek in Vlaanderen. Hoe zit dat met GDPR? En wat met al die private bedrijven die beschikken over al onze data?
“Men laat private bedrijven zoals TAAS dingen doen die ze helemaal niet mogen doen. Niemand weet waar ze al die data verzamelen en hoe ze ermee omgaan. Het gaat hier om een duister juridisch kader”, aldus Frank Schuermans in ‘Het Laatste Nieuws’. Schuermans werkt bij het COC, het Controleorgaan op de Politionele Informatie. Het ANPR-bedrijf Macq beschikt volgens hem over alle data, en wordt daar niet op gecontroleerd. Dat is een onwaarschijnlijke aanslag op de privacy. “Als dit niet snel verboden wordt, dan zit je met een private speler die een publieke veiligheidstaak uitoefent. Gekker moet het niet worden. Om nog maar te zwijgen over het boetegeld, dat naar de overheid moet gaan en niet naar een privaat bedrijf. Dat is waanzin.”
Volgens experts is er maar één oplossing: trajectcontroles weghalen bij private bedrijven en opnieuw onderbrengen bij het parket waar het hoort.
Wordt (hopelijk) vervolgd.
