Het is hier geen verfijnd boeket van Chanel Nº5.
Een groep bewoners rondom enkele veeteeltbedrijven in de Kempen start samen met de vzw Dryade een gerechtelijke procedure tegen de Vlaamse overheid. Ze accepteren niet langer wat ze beschouwen als een "falend geurbeleid". In oktober hadden zij de overheid aansprakelijk gesteld en gevraagd om tegen 30 november actie te ondernemen. Doch, de overheid reageerde niet op de ingebrekestelling en daarom stappen de actievoerders nu naar de rechter.
Een tiental bewoners van gebieden met intensieve veeteelt dagvaarden gezamenlijk de Vlaamse overheid, omdat ze lijden onder geurhinder. Je moet geen speurneus zijn om te weten wie er verantwoordelijk is voor de stank. Daders zijn de intensieve (pluim)veeteeltbedrijven in voornamelijk de gemeenten Hoogstraten en Wuustwezel, ook wel bekend als Chicken Valley.
Volgens de eisers en Dryade beschermt de overheid hen onvoldoende tegen geurhinder, wat een inbreuk zou zijn op hun fundamentele rechten met betrekking tot woon- en leefkwaliteit. Ze hopen dat de rechter de overheid dwingt om maatregelen te nemen en vragen een symbolische schadevergoeding: 5.000 euro voor morele schade en 5.000 euro voor materiële schade per eiser. Dat is hoe dan ook symbolisch meteen nogal hoog, lijkt ons.
De zaak zal voor de rechtbank van eerste aanleg in Brussel verschijnen en kan – tot spijt van wie het benijdt – jaren duren. De actievoerders halen de spreekwoordelijke mosterd in Nederland, waar de overheid eind 2022 werd veroordeeld voor ontoereikend geurbeleid.
Dryade beweert dat het Vlaamse geurbeleid onvoldoende is en geen stand houdt volgens het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Volgens hen gebeurt de beoordeling van geurhinder in Vlaanderen aan de hand van "een amalgaam van administratieve richtlijnen, die amper wetenschappelijk zijn onderbouwd. Een degelijke wetgeving is er niet, in tegenstelling tot in Nederland."
Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir reageert beheerst op het nieuws van de dagvaarding. In haar gekende stijl benadrukt ze dat de vzw Dryade niet de wetten dicteert in het land. Ze verwijt de vzw dat ze de zaken juridisch op de spits te drijven. Ze verwijst naar een reactie op de ingebrekestelling. Toen liet Demir weten dat onder haar beleid de vergunningen aangescherpt waren in het belang van omwonenden en dat de geuremissiefactoren waren verstrengd.
Aan die reactie hangt voor de vzw een geurtje. “Wij hadden liever dialoog en een oplossing die na overleg tot stand kwam. Dan zou deze rechtszaak niet nodig zijn", klinkt het daar.
De vraag is natuurlijk wie er eerst was: de kip of het ei?
