Cavendisch schrijft geschiedenis.
Misschien doen we Cavendish meer eer aan door te stellen dat hij 'anders' is. Veertien jaar geleden, in 2007, won Cavendish zijn eerste Tourrit.Twee jaar geleden, in oktober, zagen we hem huilend aankondigen dat hij (wellicht) zijn allerlaatste rit had gereden. Het toucheerde menig wielerhart en met name dat van Patrick Lefevere die hem weer aan boord haalde bij Deceuninck-Quickstep. Het was meer dan medelijden, Lefevere geloofde in hem. Velen verklaarden hem gek. Inclusief Cavendish, misschien, die van de wielerstrateeg een gouden (laatste) kans kreeg. Gisteren resulteerde dat in een historisch record.
“Ik kan het niet geloven”
Woensdag, rond de klok van halfzes, zette diezelfde Cavendish zich meesterlijk op kop van het spurtende peloton en behaalde hij zijn 35ste ritzege in de Tour. Een meer dan het aantal dat de Belgische wielerlegende Eddy Merckx verzamelde tussen 1969 en 1975. ‘Ik kan het niet geloven’, stamelde Cavendish, nadat hij zijn gezin en een flink deel van het peloton had geknuffeld.
Het contrast had niet groter kunnen zijn. Zaterdag, tijdens de openingsetappe, zag Cavendish er nog gebroken en uitgeput uit, hij worstelde met de hitte en eindigde 39 minuten na de winnaar.
Populair
Het viel op hoezeer het peloton Cavendish zijn record gunde. Yves Lampaert was één van de eerste om de Brit te omhelzen. Ook gele trui Pogacar betuigde zijn respect: “Toen ik klein was, keek ik altijd naar Mark met m’n vrienden en m’n broer, hij was een held voor ons. Intussen race ik zes jaar met hem en zijn we best goeie vrienden geworden. Mark vroeg me aan het podium al: ‘Please, breek dit record niet ‘. Ik ga het dus zo laten. Hij mag het hebben.”
Diep dal en hoogtepunt
Cavendish heeft een carrière vol hoogte- en dieptepunten. Vorig jaar kondigde hij nog zijn afscheid aan na de Ronde van Italië, gevolgd door een gebroken sleutelbeen in de Tour de France. Huilend verliet hij toen de Tour, vrezend dat zijn droom om Merckx' record te breken, in rook was opgegaan.
Een blik in het donker
De Netflix-documentaire onthulde dat Cavendish tussen 2017 en 2020 met depressies en suïcidale neigingen worstelde. Dit kwam door eetstoornissen, het Epstein-Barrvirus en een dispuut met een teammanager. Een scherp contrast met zijn opmars als 'Manx Missile', een bijnaam die hij verdiende door zijn snelle opkomst in het baanwielrennen.
Een sprintende superster
Cavendish begon al jong met racen, eerst met BMX, later met de koersfiets. Hij werd al snel een topatleet in het Britse baanwielrennen, met drie wereldtitels ploegkoers. In 2006 maakte hij als stagiair indruk bij het Duitse topteam T-Mobile. Twee jaar later won hij al twee etappes in de Ronde van Italië en vier in de Tour de France. Op 22-jarige leeftijd was hij al de meest succesvolle Britse wielrenner.
De Tour
Ook donderdag wacht het Tourpeloton een vlakke etappe. Tussen startplaats Mâcon en de finish in Dijon liggen 163,5 kilometers. Vrijdag is er de eerste individuele tijdrit, over 25,3 km, tussen Nuits-Saint-Georges en Gevrey-Chambertin.
(Foto: screenshot Sporza Live)
