De Keizer van Herentals heeft zijn laatste koers verloren

Redactie - 18-12-2024

Wielericoon Rik Van Looy op negentigjarige leeftijd overleden.

België treurt. Een van zijn grootste sporthelden, Rik Van Looy, is op 90-jarige leeftijd overleden. De man die ooit de wereld veroverde met zijn kracht, charisma en uitzonderlijke talent op de fiets, en zijn Kempense tongval, is niet meer. Na een korte ziekte heeft de "Keizer van Herentals" zijn laatste adem uitgeblazen, maar zijn indrukwekkende erfenis zal voor altijd voortleven.

Rik Van Looy werd op geboren op 20 december 1933 en was – zoals ze dat in het Kempens zeggen – “gene gewone’. Hij was een icoon, een trendsetter, een leider. Met maar liefst 8 overwinningen in de monumenten, 493 zeges in totaal en twee wereldtitels was/is hij een van de meest gedecoreerde renners uit de geschiedenis van de wielersport. Maar Van Looy was meer dan zijn palmares. Hij was de vleesgeworden ambitie, een rijdende revolutie die het wielrennen veranderde en Vlaanderen in vervoering bracht.

De jonge Van Looy: een ster in de maak

Het verhaal van Henri – onze Rik – "Rik" Van Looy begint bescheiden, maar zijn talent is vanaf dag één onmiskenbaar. Als jonge kerel uit de Kempen domineerde hij de jeugdreeksen, en op zijn 22e werd hij opgepikt door de legendarische Faema-ploeg, waar hij de kneepjes van het vak leerde naast grootheden als Briek Schotte en Federico Bahamontes.

Zijn eerste seizoen bij de profs was meteen een schot in de roos: zeges in Gent-Wevelgem en de Scheldeprijs maakten duidelijk dat Vlaanderen een nieuwe kampioen had. Rik Van Looy werd al snel gedoopt tot Rik II, de opvolger van de alom bewonderde Rik Van Steenbergen. Doch Rik II werd groter. Zijn ravissante vrouw Nini, zijn charisma en zijn gevoel voor drama maakten hem tot een moderne ster, een figuur die boven de koers uitstak. Vlaanderen lag aan zijn voeten.

De Keizer en zijn Rode Brigade

In 1958 schreef Van Looy geschiedenis door Milaan-Sanremo te winnen, zijn eerste grote klassieker. Het was het begin van een onvoorstelbare reeks overwinningen die hem onsterfelijk zou maken. Van Looy was een strateeg, een visionair. Bij Faema kneedde hij zijn ploegmaats tot een geoliede machine die zijn gelijke niet kende. De rode truitjes van zijn ploeg leverden hen de bijnaam "De Rode Brigade" op. De Spartaanse trainingskampen aan het Gardameer legden de basis voor een mand vol triomfen.

Geen enkele klassieker was veilig voor Van Looy. Of het nu de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, of Luik-Bastenaken-Luik was, hij won ze allemaal. Wat hij tekortkwam in het hooggebergte, maakte hij ruimschoots goed met zijn indrukwekkende sprint en ongeëvenaarde koersinzicht. Rik was een meester in het afmaken, een killer op de meet.

De wereld aan zijn voeten: Van Looy als wereldkampioen

In 1960 werd hij voor het eerst wereldkampioen in Karl-Marx-Stadt, waar hij de titelverdediger André Darrigade versloeg. Een jaar later was het opnieuw raak in Bern, waar hij Nino Defilippis het nakijken gaf.

Maar de kroon op zijn carrière kwam in 1963, toen het WK werd georganiseerd in Ronse. Heel België keek reikhalzend uit naar een derde wereldtitel. De Belgische ploeg had maar één taak: Van Looy naar de winst loodsen. Maar het draaide anders uit. In een beruchte sprint werd hij verraden door ploegmaat Benoni Beheyt, die onverwacht zelf voor de overwinning ging. Het incident ging de geschiedenis in als "het verraad van Ronse" en liet een bittere nasmaak achter bij Van Looy en zijn fans.

Het einde van een tijdperk: Van Looy en de opkomst van Merckx

De jaren ’60 brachten een nieuwe generatie renners voort, met als meest prominente naam, ene Eddy Merckx. Toen Merckx zich in 1966 bij zijn ploeg voegde, werd het duidelijk dat de fakkel zou worden doorgegeven. Van Looy verloor zijn fierheid niet, bleef rijden en voegde nog enkele mooie overwinningen toe aan zijn palmares, maar de absolute dominantie van de Keizer begon te tanen.

Na zijn afscheid van de koers vond Van Looy een nieuwe roeping als directeur van de Vlaamse Wielerschool in zijn geliefde Herentals. Hij bleef actief in de wielerwereld en groeide uit tot een mentor voor jonge talenten. Zijn naam leeft voort in de annalen van de wielergeschiedenis, maar vooral in zijn geboortestad, waar hij werd geëerd als ereburger.

België heeft een icoon verloren, maar zijn nalatenschap zal blijven leven. Bij elke sprint, elke kasseienstrook en elke aankomst op de wielerpiste zal de geest van Rik Van Looy voelbaar zijn. Rust zacht, Keizer. Je blijft voor altijd een koning in de harten van wielerminnend Vlaanderen.

De belangrijkste zeges van Rik Van Looy