Wie de reacties leest op het verhaal van Barbara, de jonge vrouw die omvergelopen werd door een paard in het Terkamerenbos, merkt dat er veel giftige opmerkingen zijn.
Het lijkt er steeds meer op dat de coronacrisis als gevolg heeft dat groepen tegen elkaar opgezet worden: mensen die voor of tegen het coronavaccin zijn, oudere mensen tegen jongeren, burgers die zich aan de regels houden en anderen die dat minder doen, kinderen uit de lagere school versus leerlingen uit het middelbaar. Mensen die betogen en anderen die dat niet doen, mensen die feesten en mensen die zich koest houden. Burgers die zich netjes aan de regels houden en anderen. En zo kunnen we nog een tijdje doorgaan.
Er zijn sectoren waar de werknemers geen mondmaskers (moeten) dragen en andere sectoren waar ze dat wel doen. Er zijn sectoren die gesloten zijn en andere waar de werknemers wel mogen werken. Binnenkort krijgen we de scheiding tussen de gevaccineerden en de (nog) niet-gevaccineerden. Het lijkt erop alsof de beleidsmakers het motto ‘Divide et impera’ in de praktijk aan het toepassen zijn.
De strategie komt uit het verleden. Bepaalde gebieden, regio’s of concurrenten krijgen bij die ‘verdeel en heers’-strategie meer rechten dan andere gebieden of personen. Hierdoor ontstond er geen bondgenootschap tussen die partijen en kon de heersende partij rustig achteroverleunen.
Vandaag wordt die ‘verdeel en heers’-strategie impliciet toegepast door de beleidsmakers. Laten we alsjeblieft niet in die val trappen. Hierdoor geven we die overheid nog meer macht dan ze eigenlijk zou mogen hebben.
