De heilige drievuldigheid, Tom, Wout en Mathieu, geven 14.000 fans waar voor hun geld.
Het is koud, de lucht staat op regenen, de grond is slijkerig: Gavere. Hier werd in 1983 de Superprestige competitie geboren. Gavere is een klassieker waar echte toppers niet willen ontbreken. En jawel, zij waren er allemaal. Regerend wereldkampioen veldrijden en winnaar van Alpe d'Huez, de koninginnenrit van de Ronde van Frankrijk, Tom Pidcock. Tweevoudig winnaar van de Ronde van Vlaanderen, Mathieu van der Poel en de groene trui van vorig jaar, Wout Van Aert. Een affiche om 'u' tegen te zeggen. Drie titanen die je kan zien ploeteren in het slijk van Gavere. Alsof je Messi, Ronaldo en Neymar zou zien passeren.
De heren serveerden de cross van het jaar, man tegen man. De Nederlander haalde het na een beklijvende strijd tussen de ‘Grote Drie’. Hij noemt het een leuk kerstcadeau. “Dit is niet echt een revanche, maar ik wou gewoon zelf beter doen. Het was enorm zwaar, een van de zwaarste crossen die ik al gereden heb. Maar het was leuk. Ik had de handen vol met Wout en Pidcock, je moet 100 procent zijn om die twee te kunnen kloppen. Dat het nu 2-1 staat tegen Van Aert? Daar ben ik niet mee bezig. Ik weet ook niet of het zo relevant is. We willen gewoon in Hoogerheide (waar het WK gereden wordt, red.) een streepje achter onze naam bijzetten.”
Reactie van Van Aert, die het een van de zwaarste crossen vond die hij ooit heeft gereden: “Ik had niet echt de beste benen. Ik werd van in het begin in het defensief gedwongen en had nooit het gevoel dat ik echt in koers kwam. Ik schrok dan ook dat ik zo dicht bij de eersten bleef, terwijl ik zo met mezelf worstelde. Des te beter dat ik dan nog tweede word.Het was superzwaar, een van de lastige crossen die ik ooit heb gereden. De aanmoedigingen van het publiek waren wel een motivatie om te blijven geven.”
Episch. Recordhouder in Gavere is en blijft Sven Nys met negen zeges.
