Hoezo het vrouwenwielrennen is ‘anders’ ?
Op 82,5 kilometer van de finish, op de eerste kasseistrook, ging Lizzie Deignan er vandoor. Veel te vroeg, was de commentaar. Ze zou niet meer ingehaald worden.
Voor het eerst in 125 jaar zijn het de vrouwen die over de Noord-Franse kasseien denderen. Het werd een klassieke Parijs-Roubaix: miezerig weer, onvoorspelbaar, met talrijke valpartijen op de lastige stroken.
Marianne Vos deed in de slotfase - op 23 kilometer van het einde - nog een gooi naar winst, maar ook de Nederlandse kon de ontketende Deignan niet meer terughalen.
Deignan had een afspraak met de geschiedenis. Na afloop lukte het aanvankelijk niet om een degelijk interview te geven, door tranen 'overmand'. Deignan is niet de eerste de beste. Ze wordt de vrouw met de twee carrières genoemd: één voor en en één na het moederschap. In 2015 werd ze wereldkampioene. Ze won Luik-Bastenaken-Luik, en de Ronde van Vlaanderen.
De eerste Parijs-Roubaix was een heroïsche strijd van vrouw tegen vrouw. Het vrouwenwielrennen heeft zich vandaag met een gevecht van 118 kilometer voor eens en voor altijd op de kaart gezet. Belgisch kampioene Lotte Kopecky kende pech op het verkeerde moment en finishte als 15de.
1 Elizabeth Deignan 116 km in 2u56'07"
2 Marianne Vos op 1'17"
3 Elisa Longo Borghini 1'47"
4 Lisa Brennauer 1'51"
5 Marta Bastianelli 2'10"
6 Emma Norsgaard 2'10"
7 Franziska Koch 2'10"
8 Audrey Cordon Ragot 2'10"
9 Marta Cavalli 2'10"
10 Chantal van den Broek-Blaak 2'10"
