Het begon allemaal dinsdag in een magazine van DPG Media. Een royaltywatcher verklaarde dat Laurent en Claire al anderhalf jaar uit elkaar waren. Claire was met de 3 kinderen in de piepkleine bungalow bij haar bejaarde ouders bij het ondergestroomde Waver ingetrokken. Hoe ze daar al die tijd leven, vertelde de royaltywatcher niet. Waarschijnlijk op de kruipzolder tussen de aardappelen en de muizenvallen.
Laurent bleef moederziel alleen achter in villa Clémentine. Hij moest zelfs een diepvrieslasagna kopen in de plaatselijke Carrefour van Tervuren. Toeval wil dat we de eigenaars van die Carrefour kennen. “Laurent komt hier nooit.” Dat is balen voor die royaltywatcher.
Nog een groter toeval wil dat we in de buurt wonen van die villa Clémentine in Tervuren. Veel valt daar evenwel niet te zien. De villa wordt immers goed afgeschermd. Er staat een groot hek, er is een hoge haag en er is zelfs een camera. Laurent houdt niet van pottenkijkers, zeker niet als hij zijn diepvrieslasagne opsmikkelt.
Claire daarentegen hebben we al vaak gezien. Ze komt winkelen in Jezus-Eik, een gehucht van Overijse dat vlak bij die villa ligt. De kortste weg is via het bos. Dat mag eigenlijk niet, maar Laurent lapt die regel uiteraard aan zijn laars. Op 3 minuten is hij aan de supermarkt. Hij doet dat zelden. Inkopen doen laat hij aan Claire over. Nu moet die royaltywatcher eens uitleggen waarom Claire nog steeds komt winkelen in de buurt van villa Clémentine als ze al anderhalf jaar bij haar bejaarde ouders op die kruipzolder in de buurt van Waver woont.
Laurent heeft de nakende scheiding al ontkend en ook de nozempriester Gilbert - een vriend van Laurent en Claire - heeft al gesteld dat het goed gaat tussen beiden. We hechten weinig waarde aan de woorden van een priester, zeker als het een gezant is van de paus, maar in dit geval geloven we Gilbert. Amen.
