Elektrisch motorrijden. Zit daar toekomst in? En belangrijker nog: is het leuk? P ging aan de slag met de leukste der elektro’s: de Zero FX.
In de stekker
De Zero FX is niet het topmodel uit het gamma van de Amerikaanse fabrikant, maar precies door zijn eenvoud heeft hij ook troeven. Zo weegt de FX amper 131 kg. In dit geval is drooggewicht meteen ook rijklaar gewicht, want geen olie in het blok en geen benzine in de tank. Meer zelfs: ook geen tank. Het enige wat je op de FX moet doen – buiten rijden – is hem iPhone-gewijs op het einde van de dag in de stekker steken.
Anders
Er zijn ook gewoontes die je moet afleren. Een vinger op de koppeling leggen bijvoorbeeld. Schakelen. Op de startknop duwen. Je ketting smeren. Je afvragen of je die aftermarket demper wil. Olie verversen. En zo kunnen we nog wel een tijdje doorgaan.
A2 met 106 Nm
Wij kozen de FX voor deze test omwille van zijn eenvoud en veelzijdigheid. Eenvoud omdat er geen overtollige franjes op zitten. Veelzijdig omdat hij met een vermogen van 45 pk ook nog in aanmerking komt voor een A2 rijbewijs. Daar voegen we onmiddellijk aan toe dat er ook … 106 Nm koppel uit de motor stroomt.
In combinatie met het lage gewicht zorgt dat voor een acceleratie aan warp-speed. Dit ding accelereert sneller dan je doorsnee sportwagen. Dat hij dat geluidloos doet en zonder schakelen; ook daar moet je even aan wennen. Maar het heeft ook zo zijn voordelen. Als je een stukje gaat off road rijden bijvoorbeeld. Johan Cruyff zei het al. Elk voordeel heb zijn nadeel.
Funbike
Met een volle batterij kwamen op de FX net boven de 100 km uit. Maar omdat we van bij het begin niet van plan waren om met de FX grote afstanden te doen, leerden we de Zero vooral kennen als een fun-bike. Een motor met de wendbaarheid van een enduro, de pit van een sportieve naked en speelsheid van een supermoto. De combinatie van die factoren laat je begrijpen waarom de Zero FX een pure pretmaker is. Een kwartiertje op de FX en je krijgt de ondeugendheid van een 16-jarige straatrakkertje in de ogen. Slalommen tussen de auto’s, vluchtheuveltje meepikken, sprintje aan de stoplichten. Alles wat stedelijk is, krijgt plots een speels tintje.
Buiten de stad zijn veldwegels hapklare brokken. Dit is geen enduro, maar hij kan best wat onverhard aan. Bovendien is dit een opstappen-en-wegwezen motor. Stekker er uit en het gas er op. Plug en Play. Er een been over gooien en gas geven. Met een stevige dosis extra voorzichtigheid rij je hier net zo eenvoudig mee als met de Camino van nonkel André. De FX is trouwens net zo wendbaar.
Conclusie
Als je de voordelen van de FX op een rijtje zet, kom je tot de slotsom dat Zero met deze motor niet mikt op de traditionele motorrijder, maar eerder op eentje die op zoek is naar iets anders. Of gewoon nieuwkomers die mobiliteit en gebruiksgemak als prioriteiten hebben. Fun en prestaties zijn dan weer eigenschappen die wel overlappen met de noden van traditionele motorrijders. Met een prijs van 12.390 is de Zero FX correct geprijsd. Vooral omdat er – afhankelijk van waar je woont – nog premies bij horen van de Vlaamse en/of federale overheid, de BTW voor zelfstandigen volledige aftrekbaar is en rijtaksen en BIV wegvallen. Voeg daarbij dat er een veel lager gebruik is en er geen onderhoudskosten zijn en dan zie je dat die 12.390 euro een beetje uit een andere hoek mag bekeken worden. Net als de FX zelf dus. Wie daar in slaagt, ziet dat de Zero FX een goede kans maakt om zijn eigen stek te verdienen.
Foto's: Cornelio Longo
