Een scène uit 1934 met een naakte Tarzan en Jane die destijds het filmpubliek choqueerde, kunnen we nog begrijpen, maar een onschuldig tekenfilmfiguurtje? En toch...
Betty Boop was een Amerikaanse strip- en tekenfilmfiguur die bekendstond om haar grote ogen en haar piepstemmetje. Ze werd geproduceerd door Max Fleischer en uitgebracht door Paramount Pictures. Ze werd eerst getekend als een brave juffrouw, maar het was Max Fleischers' broer Dave die haar transformeerde in een vrouwelijk sekssymbool met een kort rokje, duidelijk zichtbare borsten en een klein, getuit mondje.
Met succes, want ze werd op slag zo populair dat de Fleischers beslisten haar een eigen tekenfilmreeks te geven, waarin ze telkens begeleid werd door het jazzorkest Cab Calloway. Alles leek op rolletjes te lopen voor Betty Boop, totdat ze mocht opdraven in de tekenfilm getiteld The Old Man of The Mountain. Het verhaal gaat als volgt: vele dorpelingen vluchten weg voor de oude man op de berg, Betty is nieuwsgierig en besluit op de top van de berg te gaan kijken hoe die oude man eruitziet. Een onschuldig plot, maar het was de uitwerking ervan die vele ouderwetse kijkers twee keer deden slikken.
Het eerste pijnpunt was de muziek van Cab Calloway. Hier werd verwezen naar de term Kickin' The Gong, hetgeen eigenlijk onder Afro-Amerikaanse artiesten slang was voor het roken van opium. En dan was er de scène waar de oude geile man het jurkje afrukt van Betty, waarna die in haar ondergoed stond.
Genoeg redenen dus om voortaan onder de conservatieve Hays Code te vallen: een verzameling regels waaraan Amerikaanse (teken)films moesten voldoen op het gebied van zedelijk gedrag. Het was het einde van een tijdperk. Na deze tekenfilm werd er nooit nog jazzmuziek gespeeld in de overige cartoons en Betty Boop kreeg een lange, nauwsluitende jurk. Als gevolg hiervan daalde haar populariteit en in 1939 verdween ze definitief van het scherm.
Ondertussen is het verhaal van de oude bok die ook wel een groen blaadje lust volledig gerestaureerd in alle HD-glorie.
