Dossier-Mendez: het andere spoor - verklaring van Thys wijst in deze richting

Kenners van het dossier van de Bende van Nijvel en het dossier-Mendez schuiven doorgaans deze hypothese naar voor: Juan Mendez (FN) werd begin 1986 vermoord door Madani Bouhouche. Is dat wel zo? Bouhouche werd in elk geval niet veroordeeld voor dit misdrijf. Een interessante alternatieve verklaring komt van speurder Jean-Pierre Doraene. Doraene is een gewezen lid van de Gerechtelijke Politie (GP) en de Cel Waals Brabant (CWB). Hij onderzocht vooral het spoor van afpersing. Hij was ook onderzoeker in de zaak-Mendez. Doraene: “In 1997 had ik een ontmoeting met de heer Bourlet, de openbare aanklager. Hij had anonieme getuigenissen ontvangen over gebeurtenissen in 1984, betreffende de moord op een 14-jarig meisje (td: Christine Van Hees, 16) in een verlaten champignonkwekerij.” “In 1984 meldden verschillende getuigen dat ze een metaalkleurige Pontiac met een adelaar op de motorkap hadden gezien in de buurt van de champignonkwekerij.” “Een anonieme getuige herkende in 1996 een van de hoofdrolspelers in een zaak die ik in 1986 had behandeld, de Mendez-zaak, genoemd naar de FN-ingenieur die op 6 februari (td: 7 januari) 1986 op een oprit van de snelweg in Rosières werd vermoord.” “Ik herinner u eraan dat ik in januari 1996 door het parket van Bergen werd gevraagd om de eenheid ‘Bende van Nijvel’ te helpen, en bij die gelegenheid vond ik bij het lezen van het enorme dossier een verslag dat ik destijds had geschreven.” “In de context van de Dutroux-affaire trok één zin mijn aandacht. Het was de getuigenis van een collega van Juan Mendez bij FN, de heer Thys (td: adjunct-commercieel directeur Michel Thys), die verklaarde dat Mendez, kort voor zijn dood, hem had verteld, met betrekking tot een zaak die teruggaat tot het eerste kwartaal van 1985 en waarbij de zoon van een Brusselse parfumhandelaar betrokken was, dat het een zaak was van drugs en kinderlokkerij.” "Mendez, die de jongen kende, vertelde me ook dat hij een volslagen gek was omdat hij had gedaan wat hij had gedaan. Om je een beter beeld te geven van deze zaak," voegde deze getuige eraan toe in zijn verklaring, "het was dezelfde zaak die leidde tot de zaak van de zanger Plastic Bertrand.” De affaire was dus die van de "Mirano". Doraene: “In mijn aantekeningen vond ik ook informatie van de broer van Juan Mendez, die er alles aan deed om de moordenaars te vinden. En hij aarzelde niet om de Brusselse onderwereld te bezoeken.” “In de informatie die hij me gaf, was er een toespeling op een andere moord, de moord op een van de lijfwachten van Plastic Bertrand, bijgenaamd Asterix, wiens lichaam werd gevonden in een Pontiac Firebird, ook met een gestileerde vogel op de motorkap getekend. En in deze aantekeningen merk ik op dat José Mendez's informant de tweede bodyguard van de zanger is, dat hij een verband legt tussen de twee moorden en dat dit verband de Mirano is.” Doraene nog: “In september 1997 had ik contact met de heer Godbille, die me vertelde over Philippe Cryns, Edward Gordon, cocaïne en de Mirano. In zijn dossier zit dit attest van Casper Flier die namens Cadreco tussenbeide kwam voor één van de veroordeelden in de Mirano-affaire, Alexis Alewaeters, een werknemer van deze vzw. “In het Ecofin-onderzoek uitgevoerd door OECDFO, vinden we sporen van een ongedekte cheque ondertekend door Juan Borges, op naam van Candy Médical, 35, rue du Conseil in Elsene, voor 1 miljoen 200.000 frank. En we weten nu - uit een verslag van de rijkswacht van Schaarbeek - dat op 29 september 1986 een telefoontje werd gepleegd naar de rijkswacht van Schaarbeek om deze cheque te onderzoeken, door een man genaamd Nihoul.” “In naam van Cadreco, de vzw van Annie Bouty, vroeg Michel Nihoul contact op te nemen met Liarakos, een goudhandelaar met Pakistan, om de zaak buitengerechtelijk te regelen.” “Er is ook een financiële transactie tussen Edward Gordon, die een junior modellenbureau runde, met name voor de bioscoop, en het ‘Maison des Chefs’, het visverkoopbedrijf van Michel Nihoul.” Doraene nog over Bouhouche en Beijer. Eind '87 werd een hele reeks garageboxen, appartementen, wapens en voertuigen ontdekt op aangeven van Bouhouche en Beijer. Uit onderzoek van Doraene blijkt dat Bouhouche en Beijer gedurende zes jaar permanent boxen huurden. Ze beschikten naar schatting ook over zo'n 90 miljoen frank uit allerlei overvallen, over valse documenten, valse identiteitspapieren,... Volgens Doraene gaat het hier duidelijk om “georganiseerde criminaliteit met een zeer zware structuur, maar waarom?” Hij trekt een parallel met de Bende van Nijvel. Dat waren “geen amateurs. Zij hadden een structuur nodig om zo te kunnen werken, een structuur als die in het dossier-Mendez.” Noël van de BOB bevestigde overigens dat de getuige Vincente verklaarde dat Mendez ook banden had met de Baskische ETA. foto: politie rv