“Het effect is zo goed als nul.”
In Brussel drink je vanaf vandaag geen pintje meer zonder pasje. De fitness kom je niet meer binnen, het theater is alleen voor bezitters van een Covid Safe Ticket, restaurants zullen je weigeren als je niet ‘in orde’ bent. Wallonië volgt op 1 november.
De voornaamste reden om de coronapas in te voeren, was volgens Vilvaldi het sensibiliserend effect van het dreigement. Als ze weten dat ze een pasje nodig hebben, zullen de egoïsten – zoals in Frankrijk – wel snel overtuigd zijn om een prik te halen. Dat was de redenering. Maar blijkbaar is Frank Vandenbroucke dan toch niet slim genoeg. Zelfs de acties aan Ikea en Primemark, Action en het onder druk zetten van senisbiliseren in de scholen, leidde niet het verhoopte resultaat.
Integendeel, het gaat in Brussel van kwaad naar erger. Begin september lag het dagelijkse priktempo nog op een kleine 1.200, vandaag op amper 650. Oeps, biostatistici en andere wetenschappers zouden hier een spectaculaire tabel van kunnen maken.
Tot vandaag kreeg in Brussel 56 procent van de bevolking minstens één prik, lezen we in ‘De Morgen'. Bij de 18- tot 24-jarigen is de helft gevaccineerd, bij de 12- tot 17-jarigen 37 procent. Eind augustus stelde Brussel zichzelf tot doel eind oktober aan 65 procent te zitten. Daarvoor moesten er elke week 16.000 prikken gezet worden, ongeveer 2.300 per dag. Dat cijfer is nooit gehaald, het daalde zelfs week na week. Inge Neven, hoofd van de Brusselse gezondheidsinspectie, trekt de eerlijke pijnlijke conclusie: “Het effect van de aankondiging van de coronapas is zo goed als nul.”
