Een lijntje coke aangeboden krijgen in een bar, daar kijkt in Antwerpen niemand nog vanop, maar vooral de drugsoverlast in de residentiële en toeristische buurten is een drama. Toeristen en bezoekers krijgen zo een weinig fraaie kant van de stad te zien en blijven misschien wel weg. Ook voor de bewoners van deze wijken is het allesbehalve een pretje en voor de Antwerpse politie is het dweilen met de kraan open.
De drugs die vooral in opmars is? Crack. Deze rookbare variant van cocaïne kost een stuk minder, maar verkloot nog veel meer. Als je door de Antwerpse straten dwaalt met je snufferd naar de grond, vallen je al snel de crackpijpjes en strookje aluminiumfolie op, in de ene wijk uiteraard al wat meer dan in de andere. Nee, dit is niet het inpakpapier van het boterhammetje van de kinderen. Waar je de meeste pijpjes kunt scoren? De buurt van De Keyserlei. Deze ooit prachtige promenade ontpopt zich ‘s avonds tot een pleisterplaats voor drugsverslaafden en ander gespuis. Nu heeft elke stationsbuurt wel een klein, groezelig kantje, maar Antwerpen spant toch weer de kroon. Dubbel jammer als je weet dat heel wat toeristen met de trein naar Antwerpen sporen.
Vergeet dat rustige filmpje maar
Een avondje cinema zou een fijne avond moeten zijn, maar als je naar de Antwerpse UGC-cinema trekt, is dit verre van zeker. Om er te geraken moet je immers door de buurt en dat betekent vaak lastiggevallen worden door drugsgebruikers. Trouwens ook de nieuwere Kievitwijk wordt al geteisterd door drugsoverlast. Niet verrassend als je bekijkt hoe uitgestorven deze wijk ‘s avonds is. In een stad als Antwerpen is dat vragen om problemen …
Sociale controle valt weg
Of het aan de nieuwe generatie drugsverslaafden ligt of dat het spul simpelweg sterk wordt, we hebben geen idee, maar er is veel minder schroom dan vroeger. “De sociale controle is compleet weggevallen”, geeft Tino Ruyters, directeur van Free Clinic in GVA mee. Bart De Wever, de burgemeester van Antwerpen, kan zich dan wel focussen op zijn ‘war on drug’, waarbij er her en der al eens een bommetje ontploft, an sich is het onveiligheidsgevoel dat deze drugsverslaafden met zich meebrengen een stuk groter. Voor die bommen tegen de deur ga je bepaalde wijken niet mijden, voor drugsverslaafden die je belagen wel.
Dringend meer opvangplekken nodig
Helemaal verdwijnen uit het straatbeeld zullen drugsverslaafden nooit, maar meer opvang en onderdak zou al een handje helpen. “Dit probleem valt enkel op te lossen door deze mensen van de straat te halen”, stipt Bruno Valkeneers van Transit vzw, een Brusselse hulporganisatie voor drugsverslaafden aan. “Drugs is voor iemand die op straat leeft, een overlevingsstrategie. Het doet de honger, pijn en zorgen even vergeten.”
