Na een ‘droge’ periode van enkele jaren flakkerde het libido van Tamara plots weer op. Het werd zelfs zo erg, dat ze aan enkel haar man niet meer genoeg had. Exclusief aan P vertelt ze haar verhaal.
Tamara woont ergens in Oost-Vlaanderen, maar op een zonnige zomerdag had ze zin om naar de Lilse Bergen te trekken en dat is voor ondergetekende dichterbij om elkander te ontmoeten. We weten enkel dat we hebben afgesproken met een dame van 38 en wanneer we haar uiteindelijk treffen, blijkt het ook nog eens een ravissante verschijning met ravenzwarte haren, kersenrood gestifte lippen en een zwarte bikini om haar strak, gebronsd lijf.
“Ik leerde mijn man kennen toen ik amper vijftien was en het was liefde op het eerste gezicht”, zo steekt ze van wal, terwijl ze zuinig aan haar sigaret lurkt. “Tien jaar later besloten we in het huwelijksbootje te stappen. Nog eens tien jaar later hadden we eigenlijk alles om gelukkig te zijn. Twee schatten van kinderen en omdat we beiden een goedbetaalde baan hebben, kunnen we ons heel wat veroorloven.”
“Alleen in onze slaapkamer was het minder feest. Daar was na de geboorte van onze tweede geen actie meer. Mijn man had er nog wel zin in, maar ik had totaal geen behoefte meer aan vrijen. Niet dat ik niks meer voor hem voelde: knuffelen deed ik nog wel enorm graag met hem. Waar hij dan natuurlijk opgewonden van werd. Maar meer dan hem een handje helpen kon ik niet meer opbrengen. Hoe erg hij ook zijn best deed om me warm te krijgen: het lukte niet.”
“Eigenlijk dacht ik dat hij op die manier toch nog gelukkig was. Tot hij op een dag zei – we waren op dat moment al meer dan vier jaar niet meer intiem geweest: ‘Voor mij heeft het nu lang genoeg geduurd. Ik ga vanaf nu wekelijks een professionele dame van plezier bezoeken. Ik wil me verdorie weer man kunnen voelen.’”
“Ik was verdrietig. Ik wilde niet dat hij het met een ander zou doen. Ik hield van hem, hij was van mij alleen. Ik stelde voor om naar een therapeute te gaan, hulp te zoeken. Maar dat zag hij niet zitten. Hij was te beschaamd om ons probleem met iemand anders te bespreken. ‘Misschien bestaan er ook wel medicijnen om je libido weer aan te wakkeren’, zei hij. ‘Mannen die ‘m niet meer omhoog krijgen slikken toch ook Viagra?’ Echte medicijnen daarvoor bestaan niet, maar wel allerlei kruiden en plantaardige middelen. Ik besloot zoiets te proberen.”
“Of het door die middeltjes kwam weet ik niet, maar toen ik ze enkele dagen nam maakte ik iets mee wat eigenlijk de aanleiding was van mijn dubbelleven nu. Toen ik op een middag door de stad wandelde, werd ik aangesproken door een wel erg knappe man. Hij was een toerist die de weg vroeg. De combinatie van zijn looks en zijn Engels met Italiaans accent maakte me instant heet. Een gevoel waar ik de rest van de dag aan dacht.”
“Die middeltjes helpen, dacht ik toen ik ‘s avonds weer naar huis reed. Ik had echt zin om van bil te gaan. Nadat de kids in bed lagen, nam ik een douche en ik diepte ergens diep in mijn kleerkast mijn meest sexy slaapkleedje weer op: iets wat ik al jarenlang niet meer gedragen had. Dat was mijn man natuurlijk niet ontgaan. Zijn verbazing werd nog groter toen ik hem duidelijk liet zien dat ik er geen slipje onder droeg én ik netjes geschoren was. Ook dat was al een eeuwigheid geleden: sinds ik er geen zin meer in had, liet ik mijn bos onderaan maar woekeren.”
“Voor het eerst sinds jaren probeerde hij me weer te penetreren, maar dat liep niet van een leien dakje. ‘Omdat we al zolang niet meer gevreeën hebben, ben je dichtgegroeid’, grapte hij. Toen sloot ik mijn ogen en dacht weer aan de Italiaanse toerist die ik eerder die dag de juiste weg wees en voelde hoe ik plotseling erg vochtig werd. Mijn man gleed binnen.”
‘Omdat we al zolang niet meer gevreeën hebben, ben je dichtgegroeid’, grapte hij.
“We hadden het eindelijk nog eens gedaan, maar toch bleef ik met een onbevredigd gevoel achter. Die knappe kerel bleef wekenlang door mijn hoofd spoken, ik vroeg me af hoe het met zo’n bink zou zijn. Ik vertelde mijn probleem aan mijn vriendin. ‘Maak dan toch eens een afspraak met een gigolo’, klonk haar antwoord. ‘Daar zitten ook van die zuiderse types tussen’. Dat vond ik echter nogal drastisch. Vreemdgaan mocht in mijn ogen nooit gebeuren. ‘Van vreemdgaan is nog niemand gestorven’, ging ze verder. ‘Denk je nu echt dat, wanneer mijn man wekenlang in het buitenland zit voor zaken, ik intussen braafjes zit te wachten? Dan heb je verkeerd gedacht. Wanneer hij zo lang van huis is, heb ik ook mijn behoeftes. Trouwens: wie zegt dat hij ginds nog nooit een buitenlandse dame aan zijn degen geregen heeft? Weet jij wel zeker dat jouw man nooit een misstap beging in die vijf jaar dat jij hem niet gaf wat hij wilde? Vreemdgaan: één op drie Vlamingen doet het. Maar niemand bazuint rond dàt hij het doet. Want wat niet weet, niet deert.’ Ik dacht na over haar woorden.”
“Diezelfde avond was ik opnieuw intiem met mijn man. Daarna kroop ik tegen hem aan en vroeg hem of hij me ooit had bedrogen. ‘Eén keer’, gaf hij tot mijn grote verbazing toe. ‘Het moést gewoon gebeuren. Een jaar of twee geleden heb ik een prostituee bezocht. Maar het was niet fijn. Intiem zijn zonder liefde geeft een leeg gevoel.’ Ik voelde me gekwetst, al had ik er anderzijds wel begrip voor. En ook bewondering dat hij het toegaf, ook al was het twee jaar na de feiten.”
“Maar dat gaf me, zo vond ik, ook een vrijgeleide om een keertje af te spreken met de gigolo van mijn vriendin. Als mijn man één iemand anders in zijn leven gevoeld had, dan mocht ik dat toch ook wel?”
“Ik sprak met hem af op hotel. Een date om nooit meer te vergeten. Die man had een magische tong. Hij wist standjes waarvan ik het bestaan niet kende. Ik leerde die dag ook wat squirten is. Ik beleefde in het uurtje dat onze date duurde zoveel hoogtepunten dat ik de rest van de dag niet meer deftig op mijn benen kon staan. Gelukkig heeft mijn man daar niks van gemerkt.”
Ik beleefde in een uur tijd zoveel hoogtepunten dat ik niet meer deftig op mijn benen kon staan.
“Ook thuis ging het er weer pikant aan toe in de slaapkamer. Of toch de eerste weken. Daarna was mijn libido weer ver zoek. De drang om nog eens een keertje vreemd te gaan werd onweerstaanbaar… En zo is het tegenwoordig altijd: als ik twee weken niet ‘op een ander’ geweest ben, verander ik thuis in een ijskonijn.”
Zo, na Tamara’s lange verhaal blijven we toch wel met enkele vragen zitten. Zoals:
Ben je niet bang dat je man er op een dag achter komt dat je geregeld elders gaat bijtanken?
TAMARA: “Neen, schrik heb ik daar niet voor. Ik plan alles heel voorzichtig. En ik vergewis me ervan dat een ander zeker geen sporen bij me nalaat die ik niet zou kunnen verklaren. Ik spreek altijd af op zo’n tachtig kilometer van mijn deur, waar niemand me kent. Geen enkele andere man die mij ooit beminde kent zelfs mijn echte naam of woonplaats. Ik heb me wél een tijdlang schuldig gevoeld tegenover mijn echtgenoot, want hij verdient het niet om bedrogen te worden. Ik hou zielsveel van hem. Maar anderzijds: het is dankzij mijn overspel dat ik ook zin heb om met hem te vrijen. Dus eigenlijk is hij dankzij mijn overspel ook gelukkig.”
Spreek je telkens af met gigolo’s, of ook met andere mannen?
TAMARA: “Tegenwoordig enkel met gigolo's, en ik zal je zeggen waarom. Vroeger durfde ik ook al wel eens een parenclub te bezoeken. Ze zagen me daar graag komen, want vaak is er in zo’n clubs echt wel een mannenoverschot. Maar dat kwam voor mij goed uit natuurlijk: ik had keuze genoeg. Ik vond het trouwens ook wel extra opwindend om het met een wildvreemde te doen terwijl er anderen op staan te kijken. Je kan je niet voorstellen wat voor zotte dingen er in zo'n club gebeuren. Maar op een dag zette een iets te enthousiaste meneer zijn nagels in mijn rug. En zat ik dus met ‘sporen’ op mijn lichaam. Ik heb tijdens het naar huis rijden met mijn vriendin gebeld – met haar was ik zogezegd ook weg – en afgesproken dat zij diegene was die dit bij mij had gedaan. Uiteindelijk heeft mijn man het niet eens opgemerkt, maar sindsdien doe ik het enkel nog met gigolo’s. Die mannen zijn professioneel, die wéten dat zulke dingen niet mogen. Vandaar dat ik er gerust in ben dat mijn man hier nooit achter zal komen.”
Heb je er nooit aan gedacht om aan je hoge libido zélf een centje bij te verdienen?
TAMARA: “Aan gedacht eerlijk gezegd wel. Niet voor het geld, maar wel voor de kick. Maar anderzijds: ik heb zo mijn voorkeuren qua uiterlijk van een man. Lichtjes gespierd, een volle haardos, geen buikje, zuiderse looks: nu kan ik dat allemaal zelf kiezen. Al kan je als je jezelf laat betalen ook selectief zijn natuurlijk. Maar toch: tussen de lakens heb ik graag de touwtjes in handen. Als je jezelf laat betalen, moet je uiteindelijk doen wat de klant vraagt. En ten derde: met een klant loop je natuurlijk wél het risico op krabben of zuigzoenen...”
Wat als… je erachter zou komen dat je man geregeld naar de meisjes van plezier gaat?
TAMARA: “Daar heb ik dan weer nooit over nagedacht (lacht). Ik weet niet hoe ik dan zou reageren. Misschien boos, misschien verdrietig. Ik zou natuurlijk wel willen weten waarom hij dat doet dan. Misschien zou het zelfs wel een opluchting zijn, ons leven makkelijker maken. Dan zou ik er geen geheime agenda op moeten nahouden, dan zouden we samen parenclubs kunnen bezoeken. Samen vreemdgaan: dat moet zalig zijn nu ik erover nadenk. Ik zou mezelf helemaal kunnen laten gaan terwijl de man waarvan ik zielsveel hou vlakbij is."
Tot slot: is er nog iets wat je kwijt wil aan onze lezers?
TAMARA: “Ja. Aan alle Tamara’s van deze wereld: mijn naam is niet echt Tamara. Ik ben zo voorzichtig dat ik mijn echte naam ook niet aan een journalist zijn neus hang, zelfs al belooft die me op zijn communiezieltje mijn anonimiteit te waarborgen. Zie je, zo voorzichtig ben ik. Mag je hier zonder bovenstukje zonnen? Ik zie geen vrouwen die dat doen. Maar ik ga het mijne toch uitdoen."
Waarom wilde je jouw verhaal toch aan ons kwijt?
TAMARA: "Mensen denken vaak dat mannen de jagers zijn. Dat mannen een onweerstaanbare drang hebben om vreemd te gaan omdat ze instinctief hun zaadjes moeten spreiden. Maar het zit ook in de vrouw haar natuur. Misschien kunnen ze hun driften beter in bedwang houden. Maar misschien kunnen ze hun overspel ook beter geheim houden dan mannen."
