“Hallo, is daar iemand?”
Een babysitter is een ideaal personage voor een horrorfilm. Een fantasie van velen. Zolang het fictie blijft oké, maar niet meteen iets om in het echte leven als grap op te dienen.
Er bestaat zoiets als ‘gluurpoppen’: namaak kleuters die je doorgaans voor je raam of in je tuin zet zodat het lijkt alsof er een stel kinderen bij je naar binnen staan te gluren of over je balkon klimmen. De gluurpoppen hebben geen gezicht, omdat je ze altijd alleen van de achterkant ziet. Héél raar. Blijkbaar was dit ooit een trend die is overgewaaid uit Australië. En dat bracht iemand op een idee. En dat idee bezorgde deze babysitster doodsangsten.
Niet voor gevoelige kijkers.
