De voorstanders noemen ze ‘Ecocombi’s', de tegenstanders zeggen ‘monstertrucks’. De Vlaamse regering plant de invoering van supertrucks, ook wel LZV’s (Lange Zware Voertuigen) genoemd, op de Vlaamse snelwegen binnen de komende twee jaar. Dit werd aangekondigd door minister van Mobiliteit Annick De Ridder (N-VA) en zou vrachtwagens van maximaal 25,25 meter lengte en 60 ton gewicht permanent toelaten op specifieke trajecten.
Het staat buiten kijf dat de introductie van LZV’s verdeeldheid oproept. Ons reeds verzadigde Vlaamse wegennet kan deze mastodonten op wielen missen als kiespijn. Maar voorstanders prijzen deze voertuigen als ecocombi’s die efficiënter zijn voor goederenvervoer en bijdragen aan de vermindering van de ecologische voetafdruk.
Tegenstanders bestempelen ze als monstertrucks die ons verkeer ingewikkelder en potentieel gevaarlijker maken, zeker in een dichtbevolkte regio zoals Vlaanderen. Het is tevens een druppel op een hete plaat, want stilstaan zullen ze sowieso doen.
Ze zijn er al
Sinds enkele jaren rijden er eigenlijk al supertrucks in Vlaanderen. Dat doen ze binnen streng gecontroleerde proefprojecten, zoals in de Antwerpse haven. De resultaten daarvan hebben de regering overtuigd om dit concept definitief te integreren. De huidige beleidsnota van De Ridder voorziet dat de LZV's uiterlijk tegen 30 juni 2026 op bredere schaal toegelaten worden, al wil het kabinet dit liefst sneller verwezenlijken.
Om de introductie van de LZV’s in goede banen te leiden, gelden er strikte voorwaarden. Zo mogen deze supertrucks alleen rijden op bepaalde trajecten waar fietsers en voetgangers niet frequent voorkomen. Ook complexe verkeerssituaties en kruispunten moeten vermeden worden. Het doel is om verkeersrisico’s zoveel mogelijk te beperken, terwijl de economische voordelen worden gemaximaliseerd.
Waar zal het stoppen?
De inzet van supertrucks zou de logistieke sector efficiënter kunnen maken door het aantal vrachtwagens op de weg te verminderen. Minder ritten betekenen mogelijk een daling in CO₂-uitstoot en dus minder kosten voor de bedrijven. Tegelijkertijd vereist een bredere adoptie een stevige herziening van de infrastructuur en verkeersveiligheidsmaatregelen. En daar is België absoluut nog niet klaar voor. We krijgen momenteel een viaduct niet gerenoveerd op minder dan vijf jaar, laat staan dat we kritieke verkeerspunten zouden kunnen aanpassen op rijdende 60-tonners.
Met een nieuwe minister aan het stuur zet Vlaanderen in op een ambitieus transportbeleid dat zowel de economische als de ecologische belangen moet dienen. Maar hoe lang zal het duren vooraleer iemand onder een van die trucks sukkelt?
