“Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats.”
Het Indiase verkeer is naar Europese begrippen de hel. In de grote steden is het een Aziatische Far West, ieder voor zich, de sterkste heeft voorrang en wie het hardst toetert, heeft gelijk. Aan de kakofonie van toeterende wagens wil de Indiase minister van Transport nu een einde maken. De man komt met een bijzonder plan. Hij wil claxons laten vervangen door geluiden van lokale muziekinstrumenten. Dan klinkt een en ander een pak aangenamer, is de redenering.
Ook de scherpe sirenes van politie en ambulances wil hij vervangen door kalmerende deuntjes. Hij denkt daarbij aan het gebruik van fluit, viool en harmonica. De vraag is of het dan nog een waarschuwend effect heeft. Voor je het weet staan de gekke Indiërs achteloos te dansen op de straat, in plaats van opzij te springen voor een aanstormende politieachtervolging.
Het is wel zo dat Indiërs de claxon niet alleen gebruiken om te waarschuwen, maar ook om – bijvoorbeeld – voorrang te verlenen.
Dus?
