“Crimineel onverantwoordelijk.”
Nadat de blauwen als misnoegde peuters de federale onderhandelingstafel verlieten, hoorden we de voorzitter van Open VLD, Egbert Lachaert, op de radio verklaren dat we nog wat tijd hebben. Wie dit in een pandemie, na 15 maanden zonder regering, en in volle economische crisis beweert, komt heel dicht in de buurt van de omschrijving van Bart De Wever (N-VA): ‘crimineel onverantwoordelijk’.
“Hallucinant dat de urgentie blijkbaar nog altijd niet doordringt”, zegt Dirk Van den Bogaert, voormalig politiek journalist, in Het Laatste Nieuws. Je kan je de vraag stellen of de twee democratieën in dit land nog wel verenigbaar zijn. De communautaire hete patat wordt over de generaties heen naar mekaar doorgeschoven, tot we op het punt van vandaag zijn gekomen, waarop alles muurvast is komen zitten. Bovendien rekenen we ook nog eens af met een virus en dat maakt de toestand erger dan ooit voorheen. Een gezondheidscrisis veroorzaakt een economisch slagveld, net op het moment dat we politiek stuurloos zijn.
Uiteraard is het niet alleen Lachaert ‘crimineel onverantwoordelijk’, ook de andere partijen hebben boter op het hoofd. N-VA en PS nemen een groot risico door niet verder te willen onderhandelen met de liberalen.
Straks trekken De Wever en Magnette naar de koning om te zeggen dat het mislukt is en verhogen daarmee de druk op de politieke ketel én op de koning. Van verkiezingen wil blijkbaar niemand weten, behalve Vlaams Belang.
Als we hier uit willen geraken, zal iedereen water bij de wijn moeten doen: de katholieken moeten zich wat minder profileren op ethische kwesties, de socialisten een minder sociaal-ecomisch programma, de liberalen zullen de winst-vermogensbelasting moeten slikken en de N-VA zal een half oogje dicht moeten knijpen op het communautaire vlak.
