Dit paasweekend weerklonk het hooglied van de domheid.
Er was voor gewaarschuwd, het was voorspeld en het was gevreesd: de Vlaming moest en zou naar buiten gaan - pandemie of niet - want het zonneke scheen! Een vijand die niet zichtbaar is, is voor velen blijkbaar te moeilijk om te kunnen begrijpen. Er zijn nog altijd mensen die het allemaal overdreven vinden om voor een ‘griepje’ thuis te moeten blijven. Er zijn nog altijd mensen die denken dat ze beschermd zijn door hun leeftijd en menen te weten dat het virus alleen maar ouderen treft.
In de stem van Marc Van ranst klinkt de wanhoop door. “Sommige mensen vegen blijkbaar hun voeten aan de afstandsmaatregelen. Er zijn dus individuen die door hun wangedrag ervoor gaan zorgen dat een Wuhan-style lockdown dichterbij komt! En dan mag je niet meer buiten om te sporten of te werken.Iedereen moet begrijpen hoe fragiel de situatie momenteel is, en hoe dicht we staan bij een verstrenging van de huidige maatregelen indien het aantal ziekenhuisopnames terug de hoogte ingaat”, schrijft hij op zijn Facebook.
De Vlaming moest een ijsje gaan eten in de stad, picknickje organiseren in het park, tuinfeestje bouwen, barbecuetje met de vrienden, wandelingetje in de stad, opa en om gaan bezoeken, dagje naar zee. Het drama van dit alles is dat het effect van deze dwaasheid pas over ten vroegste 14 dagen zichtbaar zal zijn. Het drama van dit alles is dat heel veel mensen zich wèl aan de regels houden en moeten opdraaien voor een hardleerse minderheid. Het drama is dat we door de dwaasheid van enkelen het gevaar lopen om straks met zijn allen alles te verliezen.
“Is het nu echt zo moeilijk”, dat zijn de woorden Amélieke. Hopelijk komt haar boodschap binnen.
