De voormalige erg gevreesde ‘first lady’ van Ivoorkust, Simone Gbagbo, heeft om vergiffenis gevraagd "aan de hele Ivoriaanse natie en aan zij die vreselijk hebben geleden, die ouders en banen hebben verloren en die gedwongen zijn tot ballingschap".
Simone Gbagbo wordt ook gezien als opdrachtgeefster van de ontvoering en moord van de Frans-Canadese journalist Guy-André Kieffer die er actief was.
Kieffer deed ondermeer onderzoek naar de financiering van wapenverkopen aan Ivoorkust, Liberiaanse rebellengroepen, de Nationale Investeringsbank en de betaling van salarissen van ambtenaren van Guinee-Bissau door Ivoorkust. Hij publiceerde talrijke kritische artikels over de economie van Ivoorkust, in de Ivoriaanse pers (onder verschillende pseudoniemen) en in La Lettre du Continent, gepubliceerd in Frankrijk. Kieffer verdween in 2004.
Op 18 februari 2008 zond France 3-journalist Joseph Tual een reportage uit over de zaak. Een ontdekte getuige, Berté Seydou, een Ivoriaan die in Frankrijk woont, beweert de chauffeur te zijn geweest van Jean-Tony Oulaï, leider van het commando dat Guy-André Kieffer ontvoerde en naar verluidt getuige was van zijn moord, op bevel van Simone Gbagbo
Simone Ehivet Gbagbo (Ibo, 20 juni 1949) is een Ivoriaans politica. Ze is voorzitter van de parlementaire fractie van het Ivoriaanse Volksfront (FPI) en vicevoorzitter van de FPI. Als echtgenote van Laurent Gbagbo, de president van Ivoorkust van 2000 tot 2011, was ze ook First Lady van Ivoorkust voordat ze beiden werden gearresteerd door pro-Ouattara-troepen.
In de verkiezingen van 2010 werd Gbagbo verslagen door voormalig premier Alassane Ouattara. Gbagbo weigerde echter af te treden of zijn nederlaag te erkennen, wat resulteerde in een politieke crisis in het land.
Gbagbo vroeg vergiffenis op een bijeenkomst van duizenden militanten en sympathisanten van de Beweging van Capabele Generaties (MGC), die in september voor het eerst aan de regionale en gemeentelijke verkiezingen zal deelnemen, in de stad Bouaké.
"Ik schenk vergiffenis aan allen die onrecht gedaan hebben aan de Ivoriaanse natie en mijn persoon", "mijn naasten" en "politieke familie", voegde ze toe. "Ik spoor alle politieke verantwoordelijken van Ivoorkust aan om mij in deze oefening te volgen", zei Gbagbo nog.
In 2015 werd Gbagbo voor feiten gelinkt aan de crisis van december 2010 tot april 2011, tijdens de machtsstrijd na de verkiezingen in Ivoorkust, veroordeeld tot twintig jaar cel. De rechter oordeelde dat ze de veiligheid van het land ondergraven had. Haar echtgenoot Laurent Gbagbo had de verkiezingsstrijd tegen Alassane Ouattara verloren, maar weigerde af te treden. Daarop braken rellen uit tussen de aanhangers van beide kandidaten. Het geweld kostte het leven aan naar schatting 3.000 mensen.
Ouattara en zijn legers rukten in 2010 op naar Abidjan, waar Gbagbo zich schuilhield, nadat de internationale gemeenschap erkende dat Ouattara de verkiezingen eerlijk had gewonnen en Gbagbo op moest stappen. Gbagbo werd op 11 april 2011 door Ouattara's leger gearresteerd, waarmee Ouattara de nieuwe president werd.
In 2016 stond Simone Gbagbo terecht wegens misdaden tegen de mensheid en misdaden tegen krijgsgevangenen. Het proces werd herhaaldelijk uitgesteld, omdat ze steeds haar kat stuurde. In 2017 werd ze vrijgesproken van misdaden tegen de menselijkheid. In 2018 verleende president Ouattara haar gratie, waarop ze werd vrijgelaten.
foto wikipedia
