Haar 'geheugenverlies' heeft haar niet kunnen redden.
Een Luxemburgse volksjury hechtte weinig geloof aan het geheugenverlies van Clara Maes en deed het af als “cinema” van een oude vrouw. “Ik herinner me niks van die dag. Maar ik weet dat ik haar niet vermoord heb,“ zei de 89-jarige Clara Maes bij aanvang van het proces deze week. De kleinkinderen van de vrouw konden niet geloven dat de bomma haar geheugenverlies zou veinzen. “We hebben haar geholpen en verzorgd, omdat ze met haar geheugen sukkelde. Dan zou ze ons ook bedrogen hebben.”
Maar expert Thoimas Warzée vond niets dat in die richting wees. “Mevrouw vertoonde enige inconsistentie in haar geheugenverlies. De resultaten zijn tegenstrijdig. Ik kan niet zeggen dat ik fysieke aanwijzingen vind van dementie”. Eén ding was ze alvast niet vergeten, dat ze na de dood van Suzanne Thibaut, maar liefst 290.000 euro zou erven.
Clara Maes en Suzanne Thibaut waren meer dan 60 jaar buren en boezemvriendinnen toen die laatste in 2015 dood teruggevonden werd. Het onderzoek duurde zo’n vijf jaar en speurders verklaarden dat ze van in het begin dachten dat Maes haar buurvrouw had vermoord.
Het Openbaar Ministerie vraagt minimaal 10 jaar cel, maar schuift zelf een reeks verzachtende omstandigheden naar voren om geen maximumstraf van 30 jaar op te leggen: ze is hoogbejaard, hulpbehoevend, kan niet vluchten en is geen gevaar voor de maatschappij.
