De kranten van Mediahuis stellen vandaag - voor de verandering - een interessante vraag.
In de zomer van 1969, ruim 54 jaar geleden al, zette Neil Armstrong (op foto) volgens sommigen met technologie van een Gameboy bovendien als eerste mens een voet op de maan. Mediahuis: “Sindsdien zijn technologische reuzenstappen gezet. En toch lukt het niet om zelfs een onbemande vlucht weer op de maan te krijgen. Hoe kan dat?”
Mediahuis: “Er zijn smartphones, er zijn zelfrijdende auto’s, we geraken op Mars. De wereld ziet er compleet anders uit sinds 20 juli 1969. Maar opnieuw naar de maan reizen, lijkt plots een huzarenstukje. De Russische maanlander Loena-25, die de zuidelijke pool van de maan had moeten bestuderen, is vorige week gecrasht op de maan. En dat doet heel wat wenkbrauwen fronsen.”
Toch zijn er meerdere verklaringen voor, zegt ruimtevaartingenieur Stijn Ilsen aan Mediahuis. “We vergeten weleens dat er destijds ook heel wat onbemande vluchten neergestort en gefaald zijn”, klinkt het. “Maar er stonden toen nog niet zo veel schijnwerpers op als nu. Bovendien werd daar niet zwaar aan getild. Dat falen werd aanvaard, omdat ruimtevaart nieuw was en het niet meer dan logisch was dat er nu en dan iets verkeerd liep. Dat waren goede lessen, zo werd dat bekeken. Zoals je nu ook ziet bij SpaceX van Elon Musk. Daar zijn ook al veel proeven mislukt, maar telkens ontstaat daardoor meer kennis.”
Dat verandert volgens Mediahuis natuurlijk niets aan het feit dat de legendarische maanlanding van Apollo 11, met Neil Armstrong, op 20 juli 1969 volgens sommigen wél lukte. “Dat die bemande maanlanding, en daarna nog vijf, gelukt zijn, heeft net alles te maken met dat er mensen aan boord waren”, zegt Ilsen bij Mediahuis. “In een podcast over die maanlanding hoor je fragmenten waarin je Armstrong aan het werk hoort. Hij zegt dan bijvoorbeeld: ‘Daar zou ik niet landen, daar liggen brokstukken en is het dus te gevaarlijk om te landen.’ Als hij niet aan boord geweest zou zijn en dat dus niet gezien had, zou die vlucht misschien ook gefaald zijn. Hij heeft kunnen corrigeren.”
Er zijn sindsdien volgens Mediahuis al veel pogingen geweest, onder meer van India, Israël en Japan. “Dat het hen niet gelukt is, bewijst dat naar de maan gaan gewoon heel moeilijk en technisch uitdagend is.”
Zelfs als dat gebeurt met beter materiaal dan toen het geval was. “Maar als je de kennis niet hebt of ze zoals Rusland doorheen de jaren verspeeld hebt, dan moet je quasi vanaf nul beginnen en dan faal je natuurlijk. Dat is leergeld dat je betaalt. Zoals ik al zei: vroeger was dat dan acceptabel, omdat je er wel degelijk elke keer uit leert. Maar nu is er veel prestige en pr bij betrokken, en dan sla je meteen een mal figuur.”
Nog een mogelijke verklaring volgens Mediahuis: de budgetten die lager geworden zijn. In de beginjaren van de ruimtevaart werd er enorm veel geld tegenaan gegooid om de eerste te kunnen zijn, nu wordt elke uitgave aan ruimtevaart veel meer onder de loep genomen om te zien of die wel echt noodzakelijk is. “En er zijn ook meer privébedrijven bij betrokken”, zegt Ilsen aan Mediahuis. “Daar speelt natuurlijk ook dat zij de kost zo laag mogelijk willen houden.”
In het geval van de mislukte missie van Rusland, spelen volgens Ilsen vooral de kennis die doorheen de jaren verloren is gegaan en de geldkwestie. Vanuit Rusland klinkt het dat er een probleem was met de algoritmen en dat er zeker een onderzoek volgt.
Mediahuis: “Intussen duiken ook weer de mensen op die denken dat de mens nooit écht op de maan geweest is en dat het allemaal opgezet spel was – de beelden zouden in een filmstudio gemaakt zijn. Voor hen is de mislukte missie van Loena-25 het bewijs van hun populaire complottheorie.”
Ilsen moet erom lachen in de gezagsgetrouwe kranten van Mediahuis (GVA, Nieuwsblad). “Ik stel dan standaard de vraag: Je gelooft toch niet dat de maan echt is? Dat is gewoon een glazen bal die om de paar uur aan de hemel geplaatst wordt. Een absurd antwoord op een absurde theorie. Er is ruim voldoende wetenschappelijk materiaal dat bewijst dat het wel gebeurd is. Ik kan de mensen die in die theorie geloven alleen maar doorverwijzen naar die wetenschappelijke bronnen. En ik hoop echt dat ze die raadplegen.”
Op die ‘glazen bal’ was er zelfs een geheime basis. Stel je voor...
foto NASA via Wikipedia
