De meeste burgers hebben oninteressante buren. Dat is ook logisch aangezien de meeste mensen oninteressante levens leiden (of doorgaans lijden).
Stel nu dat er een fietser uit Australië in je straat komt en aanbelt bij een van die oninteressante buren die een compleet oninteressant leven leidt: opstaan, werken of stempelen en slapen. Of zoals de Fransen plastisch stellen: métro, boulot, dodo.
Deze uitdrukking is een kritiek op de eentonigheid en herhaling van een dagelijks leven dat te constant is en wordt gezien zonder mogelijke uitkomst. Het werd een van de slogans van mei 68.
Die oninteressante buur wordt dan plots interessant voor die Australiër omdat hij een reportage maakt over ons land. Dat is een beetje het probleem van de ‘human interest’-reeks ‘Met de wind mee’ op VRT.
De fietser Wouter Deboot had gisteren een gesprek met zo’n oninteressante buur. Zijn tocht begon thuis in Drongen en in dertig dagen doorkruist hij negen landen.
De fietsende reporter. Zo kennen we Wouter Deboot (°01/01/1982) het best. Na omzwervingen bij productiehuizen Eyeworks en De Mensen arriveerde hij in 2008 bij de VRT. Na vier jaar Peter Live stond Wouter in 2012 mee aan de wieg van Iedereen beroemd. Vijf fietsavonturen heeft hij intussen op zijn palmares. In 2018 verscheen Dwars door Amerika, gebaseerd op de gelijknamige reeks.
De man - die op het Franse platteland woont - aan Deboot: “Wij wonen niet in een stad. Wij houden hiervan. Ik kan niet wonen in een stad.”
Ik overdrijf uiteraard. Deboot kreeg ook water van de moeder van koningin Mathilde in Losange. Opmerkelijke vaststelling daar: de moeder is eleganter en heeft meer klasse dan de dochter.
foto: screenshot VRT
