De 2025 Kawasaki krijgt een grondige update. Kawa doet dat niet met een paar wereldschokkende wijzigingen, maar wel met een resem doelgerichte aanpassingen die de Z900 zijn speelsheid laten behouden. Al maken de ingrepen hem op een bepaalde manier ook volwassener…
Motoren evolueren sneller dan ooit. Dat is voor een groot deel te danken (of te wijten) aan elektronica. Wie daar de trein mist, staat niet alleen stil, maar gaat achteruit. De Kawasaki 900 heeft zich als prominent lid van de Z-familie een reputatie opgebouwd. Sportiviteit, fun en een stoer imago zijn de pijlers waarrond die reputatie zorgvuldig werd geconstrueerd. De core-waarden van de Z900 werken – de verkoopcijfers staven dat. Echter: jeugdige speelsheid en sportief potentieel mogen niet in de weg staan van vooruitgang.
High-end
En dus heeft Kawasaki de Z900 een duidelijke meerwaarde meegegeven zonder de raken aan de kern van het succes. Een standaard quickshifter, beter en mooier zadel, motorkarakter met meer punch onderin en in het middengebied, betere lichten, gewijzigd uiterlijk, cruise control… de lijst is, net als een bovengemiddeld geslachtsdeel, lang en indrukwekkend. Bijna een optielijst voor een high-end motor. Echter, het is standaard. En ja, de Z900 is ook wel high-end, alleen laat zijn prijs anders vermoeden. En die combinatie maakt de nieuwe Kawasaki opmerkelijk.
Hoe dan ook, de Z900 is hoogwaardiger dan zijn voorganger en hij bewaart alle troeven. Volwassener met behoud van de jeugdige speelsheid Kijk, zo kun je een Kawasaki toch ontgroenen…
Sugomi
Terug naar het design en meteen ook de uitstraling van de motor. De Japanners noemen het ‘Sugomi’: een begrip dat zowel de uitstraling als de prestaties van Kawa’s naakte motor omhelst. Meest opvallend nieuw uiterlijk kenmerk is de kop. Compact, dreigend zelfs, maar toch minder agressief dan op de vorige en hij lijkt ook niet langer weggeplukt uit een aflevering van Transformers. Mooi, zeker als je er de platen uit geborsteld metaal naast ziet. Het geeft de Z900 een zeker ‘je ne sais quoi’. Iets wat tegelijk mysterieus en stijlvol is en aan de basis ligt van de geslaagde visuele make-over. Opdracht volbracht.
Hellingshoeken en wheelies
Standaard krijg je cruisecontrole én een quickshifter aan boord. Beide vlot te bedienen en vooral met een perfecte werking. Mooi zo. Een beter zadel, groter TFT-dashboard (met connectiviteit) en een combinatie van vier rij-modi met elektronische ondersteuning als ABS en tractiecontrole maken het plaatje compleet. Leuk extraatje op het dashboard: je kunt ook de interface aanpassen en de versie met de hellinghoekmeter kende op de bochtige wegen nogal wat bijval.
De uitschakelbare tractiecontrole laat je ook toe om te pas en te onpas een wheelietje te trekken, iets wat moeiteloos gebeurt als je in één van de laagste versnellingen even de koppeling erbij neemt en zelfs mogelijk is puur op vermogen.
Onderweg
De testroute van Kawasaki was bijna te mooi om waar te zijn. Stel je een slingerend circuit van een km of 60 voor in de bergen van het Spaanse binnenland. Mét perfect asfalt en zo goed als geen verkeer. Dàt dus.
Logische keuze op dit soort wegen: de Sport Modus of de Rider modus in dezelfde setting van de Sport modus, maar met tractiecontrole uit. Kawasaki heeft zijn meest extreme modus perfect gedoseerd. Sommige sportieve rij-modi maken een motor nerveus of zo springerig als een epileptische kikker. Niet deze: de volle vermogensafgifte zorgt voor een hopen kracht onderin en in het middengebied en een blok dat opvallend lang blijft doorgaan vooraleer je moet opschakelen. Het gehuil dat daarbij geproduceerd wordt is opvallend diep en krachtig.
Makkelijk snel
Als je écht als een malloot laat in de ankers gaat, duikt de voorvork nadrukkelijk, maar bij normaal sportief rijden, is dat zelfs niet eens het geval. Beetje meer veervoorspanning maakte de motor iets beter bij extreem remmen, maar dan boet je weer in op comfort en de motor wordt wat nerveuzer. Omdat je ongeveer 99 procent van de tijd niet hard aan het remmen bent, vonden we de fabrieksinstelling toch de betere keuze.
Ook een pluim voor de standaard gemonteerde quickshifter. Het ding werkt gewoon perfect. En dan kom je tot een scenario waarbij je sportiever gaat rijden dan de meeste gebruikers ooit zullen doen én zelfs sportiever dan je zelf van plan was. Gewoon omdat de Z900 de speelsheid heeft die je tot dergelijk rijgedrag aanspoort en de kwaliteiten om het aan te kunnen. De juiste combinatie. Met een al bij al ontspannen zithouding en een zadel dat toelaat om waar nodig wat buitenboorstijl toe te passen, kost het ook allemaal opvallend weinig moeite. Makkelijk snel gaan, het is niet op al te veel motoren zo vanzelfsprekend.
Ons verdict
De conclusie is kort: de Z900 wist ons zowel in de drukke straten van El Campelo als op de hierboven omschreven droomwegen te bekoren. De Z staat anno 2025 wat mij betref voor ‘Zin om te rijden’. Want dàt is wat de 2025 Kawasaki Z900 je geeft. Zin om met je motor op pad te gaan. Hij is quasi foutloos, heeft een giga fun-factor en presteert goed. Bovendien zijn er de extra’s als die al even foutloze quickshifter, de gemakkelijke bediening van de modi…Dat alles geeft je gewoon de ‘goesting’ om in het zadel te springen. Als je als merk dat voor elkaar krijgt, heb je iets gebouwd dat alles omvat waar een motor moet voor staan.
