Een tijdje terug was er de interessante reportage 'The history of the Red Army' te zien op de VRT: een tweedelige documentaire over de geschiedenis van het Rode Leger, de krijgsmacht van de voormalige Sovjet-Unie.
In januari 1945 namen de Russen de Poolse hoofdstad Warschau in. Na een offensief dat resulteerde in het oversteken van de Narew rukten ze zeer snel op: 30 tot 40 kilometer per dag. De rivier de Oder vormde even een nieuwe frontlijn.
Een tegenaanval van de Duitsers, geleid door Himmler rond 24 februari, mislukte. Boedapest viel op 13 februari na drie vergeefse Duitse ontzettingspogingen. Een Duitse aanval met het onmogelijke doel de Donau als front te herstellen faalde op 16 maart. Op 30 maart trokken de Russen Oostenrijk binnen en op 13 april viel Wenen. Op 16 april marcheerde het Rode Leger naar Berlijn.
De Sovjets als bevrijders? De Sovjets als verkrachters. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog hebben soldaten van het Rode Leger volgens analyses ongeveer 2.000.000 Duitse vrouwen en meisjes gruwelijk verkracht. Een Duitse jongen die in 1945 zijn moeder probeert te verdedigen tegen de verkrachters werd neergeschoten. In de sovjetzone en de latere DDR werden de Russen wel voorgesteld als bevrijders: het Rode Leger had zich opgeofferd om de bevolking te redden van de nazi’s.
En nu? Russische militairen hebben zelfs Oekraïense kinderen verkracht, zegt de Oekraïense ombudsvrouw. In een bericht op sociale media noemt Ljoedmila Denisova twee gruwelijke voorbeelden uit Boetsja. Een meisje van 14 zou door vijf bezetters verkracht zijn en is nu zwanger. Een jongen van 11 werd volgens Denisova verkracht terwijl zijn moeder aan een stoel was vastgebonden en toe moest kijken.
"Er is geen plaats op aarde of in de hel waar racistische criminelen zich kunnen verbergen voor vergelding!", schrijft Denisova. Ze roept de Mensenrechtencommissie van de VN op om de oorlogsmisdaden te onderzoeken.
De gruwelijke voorspelbaarheid van elke oorlog.
