De Marokkaanse spion Mohamed Belahrach (°64) van DGED die de laatste 2 jaar de verbindingsman was tussen de Marokkaanse ambassadeur in Polen en Pier Antonio Panzeri kwam in 2019 al in opspraak in Spanje. De VSSE kreeg dan ook niet toevallig de gouden tip van de Spaanse inlichtingendienst dat er in België een criminele structuur werd opgezet ten gunste van Marokko en Qatar.
Toen ging het om verduistering van grote sommen geld uit Marokko, valse facturen, fictieve reisbureaus, informanten die zonder bewijs werden betaald en de aanwezigheid van de echtgenotes van die DGED-spionnen.
De zaak komt aan het licht door een Catalaanse rechtbank die werd gevat door Mimoun Jalich, de dan nieuwe baas van de Unie van Islamitische Culturele Centra van Catalonië (Uccic), die meer dan 70 Catalaanse moskeeën groepeert.
De Catalaanse onderzoeksrechter voerde een onderzoek uit naar de oorsprong van de financiering die is ontvangen door deze instelling die oorspronkelijk is opgericht door Noureddine Ziani, een andere spion van de DGED die in 2013 al door de Spaanse autoriteiten is uitgezet omdat hij "de Spaanse binnenlandse veiligheid in gevaar heeft gebracht".
En het zijn precies diezelfde Noureddine Ziani en zijn vrouw Atiqa Bouhouria die zich dan midden in een groot schandaal bevinden dat de prestigieuze Marokkaanse inlichtingendienst grote schade berokkent en zijn netwerken blootlegt die dan al vele jaren in Spanje zijn geïnstalleerd. De DGED controleert - net als bij ons - de Marokkanen in Spanje.
Noureddine Ziani kreeg veel eerder van de DGED de opdracht om een netwerk van informanten op te zetten in Spanje en tegelijkertijd de meest prominente moskeeën op het Iberisch schiereiland te controleren. Om zijn doelen te bereiken had de Marokkaanse spion uiteraard geld nodig. Veel geld.
En dat geld, meer dan 2 miljoen euro per jaar, transiteerde via Aya Travels Tours, een reisbureau gevestigd in de stad Mataró bij Barcelona. Het probleem is dat dit reisbureau eigendom is van drie vrouwen: Atiqa Bouhouria (echtgenote van Ziani), Naima Lamalmi, tandarts in Rabat en vrouw van Mohamed Belahrach, en Naziha El Montasser die niemand minder is dan de vrouw van Abdallah Boussouf, secretaris-generaal van de Raad van de Marokkaanse Gemeenschap in het buitenland.
Verontrustend volgens de speurders: de drie echtgenotes van Ziani, Belahrach en Boussouf hebben nog een ander reisbureau, Elysée Travels, gevestigd in Rabat.
Het gerecht: "Al deze agentschappen zijn lege vennootschappen die werden gebruikt om geld van het Marokkaanse ministerie naar de Uccic te leiden. Er zouden overschrijvingen zijn gedaan van de Uccic-rekening naar Aya Travels en een deel van deze geldbedragen zou naar Marokko zijn teruggegeven aan het reisbureau Elysée Travels, eigendom van Ziani, Belahrach en Boussouf.” Een caroussel dus.
Ziani zette een bijkomende structuur in Catalonië op. “Boussouf en Belahrech stuurden publieke middelen in de vorm van subsidies die hun vrouwen witgewassen hebben zodat het geld terug in de zakken van hun respectieve echtgenoten zou gaan." Dit is de keten die in de documenten voorkomt (Uccic-rekeningen, bankoverschrijvingen, geldopnames en procedures voor een rechtbank in Barcelona).
De fraude werd ontdekt in 2015, toen de mensen die de controle over de Uccic overnamen na de uitzetting van Noureddine Ziani, een audit uitvoerden van de rekeningen van de vereniging (van 2012 tot 2015) na te hebben geverifieerd dat bijna al het geld dat ze uit Marokko ontvingen niet werd gebruikt voor de doeleinden die in hun statuten zijn uiteengezet.
Maar hoeveel is het totale bedrag aan verduisterd geld? Onmogelijk om een exact antwoord te krijgen, meldt de rechtbank die een veelheid aan bankrekeningen controleerde op naam van het echtpaar Ziani-Bouhouria, waaronder bij de Banque Populaire, La Caixa, Deutsch Bank en ING. De banken werkten niet echt mee en bemoeilijkten het gerechtelijk onderzoek.
De gevolgen waren verwoestend voor de architectuur die door de DGED is opgezet, niet alleen in Spanje, maar ook in andere landen zoals België, Frankrijk en Nederland. Andere structuren gecreëerd door Noureddine Ziani en zijn vrouw, zoals de Federatie van Entiteiten van Islamitische Culturele Centra van Catalonië, de Hoge Commissie van Islamitische Cultuur of de Unie van Culturele Centra van Catalonië, lagen dan ook onder de microscoop van de Spaanse diensten.
De zaak was zeker een klap voor de Marokkaanse inlichtingendienst in Spanje en Europa. Vraag: was het - zoals vandaag - een afrekening tussen de diensten van de twee landen? Was het een plan dat door sommige Spaanse anti-Marokkaanse kringen werd bedacht? Wat was de rol van die (contra)spionnen? Of was het gewoon de hebzucht van Marokkaanse inlichtingenagenten die 'als koningen leefden met publiek geld dat bedoeld was om jihadi's te bestrijden?' Wat het antwoord ook is, het kwaad is dan al geschied in Spanje. Een beetje zoals vandaag bij ons.
