Als we terugdenken aan Ricky Gervais' nietsontziende optreden tijdens de Golden Globes van 2020, is het geen verrassing dat fans hoopten op een herhaling in 2025.
In 2020 liet hij alle beroemdheden ongemakkelijk sidderen met grappen over hypocriete Hollywood-sterren, hun privéjets en preken over klimaatverandering.
Wie kan zijn inmiddels beruchte waarschuwing vergeten: "Kom niet naar boven om je woke speeches te geven. Pak je kleine prijsje, bedank je agent en ga weg."
Het was de perfecte cocktail van brutaliteit en ongemak, en het internet smulde ervan.
Fast forward naar vijf jaar later: hoewel Gervais niet officieel het podium betrad, gaf hij op sociale media een kijkje in hoe zijn grappen zouden klinken.
Zo grapte hij over de recente bijeenkomst van entertainers met de paus in het Vaticaan, door te zeggen: "Honderden entertainers sprongen op de kans om naar het Vaticaan te gaan om de paus te ontmoeten. Velen uit Hollywood. Blijkbaar waren ze niet tevreden met alleen deel uitmaken van de op één na grootste pedoring ter wereld."
Daarnaast maakte hij een scherpe opmerking over Justin Timberlake's veroordeling voor rijden onder invloed: "Als hij naar de gevangenis was gegaan, had hij de woorden 'Sexy Back' veel vaker gehoord."
Ook Kevin Hart en Sean 'Diddy' Combs moesten het ontgelden. Gervais verwees naar Hart's ongemak op een van Diddy's feestjes en liet Hart zeggen: "Uiteindelijk moest hij roepen: 'Ik ben een dwerg, geen kind.'"
Al moeten we toegeven dat de 33-jarige comédienne Nikki Glaser het ook allesbehalve slecht dit jaar heeft gedaan.
Van stemmen en Hollywood-schandalen tot Timothée Chalamet’s gezichtsbeharing, alles kreeg een veeg uit de pan.
“De grootste avond voor Ozempic.”
“Ik ben absoluut verheugd om jullie gastvrouw te zijn,” zei ze. “Een kamer vol producers in het Beverly Hilton – en deze keer heb ik al mijn kleren aan.”
“Ik ben hier niet om jullie te roasten vanavond, hoe zou ik dat kunnen? Jullie zijn zo machtig. Jullie kunnen echt alles… behalve het land vertellen op wie ze moeten stemmen."
Met één zin sloeg ze de zelfingenomenheid van Hollywood onderuit, terwijl de zaal waarschijnlijk in stilte hoopte dat de camera’s op iemand anders gericht waren.
