"Stop de hongerbuiken."
Dat is de boodschap die Rode kruis Vlaanderen wil meegeven met een artistieke videoclip. De campagne haalt het nieuws, maar niet op de manier zoals het Rode Kruis dat had gewenst. In deze tijden van de lange tenen is er altijd wel iemand die daar op getrapt wordt.
“Dikke mensen zijn géén oorzaak van hongersnood”, klinkt het. Ja hoor, de mensen met een maatje meer voelen zich in het kruis getast met deze campagne. Volgens hen moet de blanke mens met overgewicht geld doneren. “Buik voor buik” vinden ze kwetsend en beschuldigend. Volgens de honderdplussers praat het Rode kruis hen een schuldgevoel aan. “Een bizarre startegie om dit probleem aan te pakken”, is de conclusie. Of nee, het gaat nog een stapje verder, want ook mensen met een eetstoornis grijpen nu naar de valium want zij vinden het stigmatiserend.
Jammer dat ze niet geshockeerd zijn door een kind met honger.
Daarom geven we met plaatsvervangende schaamte toch nog even de echte boodschap van Rode Kruis.
Terwijl wij onze buik rond eten, dreigt die van 41 miljoen mensen in Zuidelijk Afrika op te zwellen door een voedselcrisis.Voor 11 miljoen van hen is de toestand zelfs kritiek. Aan de basis van deze honger liggen extreme droogte, te weinig afdoende regenseizoenen en allesverwoestende cyclonen - weerfenomenen die door de klimaatverandering frequenter en in ergere vormen voorkomen. Het is van levensbelang dat we nú ingrijpen om een humanitaire ramp af te wenden. En daar kan jij mee helpen door een gift te doen. Want door zelf iets minder uit te geven aan eten, kunnen zij iets meer uitgeven aan eten. Stop de hongerbuiken op www.rodekruis.be/buikvoorbuik.
